– Не коресинъ? – деп сорады о. – Мына, бутюнлей алтындан япылгъан бир къандильни корем, – деп джевап бердим. – Тёпесинде зейтюн ягъы ичюн бир чаначыкъ, къандильнинъ устюнде де еди лампат, устюндеки лампатларда еди улукъ бар.
Бакъсам, дёрт айваннынъ арасында, тахтнынъ ортасында, акъсакъалларнынъ ортасында бир Къозу тургъаныны корьдим. О, къурбан чалынгъан киби эди. Къозунынъ еди бойнузы ве еди козю бар эди. Булар – Алланынъ ер юзюне ёллагъан еди Рухудыр.
Мелек алтын чанакъны алып, оны къурбан ериндеки атешнен толдурды ве ер юзюне атты. О вакъыт кок гудюрдиси сеслери янъгъырап, яшын яшнады ве зельзеле башланды.