14 Лаодикеядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алланынъ истегини беджерген, ишанчлы ве акъикъий Шаат, Алла яраткъан эр бир шейнинъ Башлыгъы бойле дей:
Рубен! Сен меним биринджи догъгъан огълум, меним такъатымсынъ, акъайлыгъымнынъ ильк козьайдыны, дегер ве къудретнинъ юкъары нокътасысынъ.
Ишанчлы шаат ялан айтмаз, яланджы шаат исе дюнья яланы уйдурыр.
РАББИ мени ёлунынъ башы япты, чокътан берли яратылгъан шейлерден биринджи этти.
Мына, Мен оны халкъларгъа шаат эттим, миллетлерге буюргъан ёлбашчы яптым.
Ер юзюнде озюне багъышлав къыдыргъан Ишанчлы Алланынъ багъышлавыны къыдыраджакъ; ер юзюнде ант эткен Ишанчлы Алланен ант этеджек. Эвельки сыкъынтылар унутыладжакъ, козюмден сакъланаджакълар.
– РАББИ арамызда садыкъ ве акъикъий шаат олсун: РАББИ, сенинъ Алланъ, сеннен бизге не хабер ёлласа, эписини беджерирмиз, – дедилер олар Йирмеягъа.
Эр бир шей Онынъ ярдымынен яратылгъан эди, ич бир яратылгъан шей Онсуз яратылмагъан эди.
Иса бойле джевап берди: – Мен Озюме Озюм шаатлыкъ япсам да, меним шаатлыгъым акъикъийдир, чюнки Мен къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны билем. Сиз исе Меним къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны бильмейсиз.
Алла не къадар сёз берген олса, Месих эбет-эбет эр бир шейни ерине кетирди. Шунынъ ичюн биз Аллагъа шукюр этип, Месихнинъ Адынен «Амин» деймиз.
Лякин севмеген апайынынъ огълунынъ биринджилигини тасдыкълап, бутюн мулькюнден пайны эки къат чокъ бермек керек, чюнки шу огълу – акъай кучюнинъ биринджи догъгъан баласыдыр, биринджи догъгъан акъкъы онынъкидир.
О – корюнмез Алланынъ къыяфетидир; О, биринджисидир, эр бир яратылгъан шейден буюктир.
О, Озь беденининъ, яни иманлылар джемиетининъ башыдыр. О – башланув, олюлерден тирильгенлерден де биринджидир, ве эр бир шейде биринджилик Онынъкидир.
Мен сизлер ичюн, Лаодикея шеэриндекилер ичюн, эм де бетимни корьмегенлер ичюн не къадар буюк курешимни бильгенинъизни истейим.
Бу мектюбим аранъызда окъулгъан сонъ, оны Лаодикеядаки иманлылар джемиетине де окъумагъа эмир этинъиз. Сизлер Лаодикеядаки мектюпни окъунъыз.
О: – Корьгенлеринъни китапкъа яз ве Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Эфес, Смирна, Пергам, Тиатира, Сарда, Филадельфия ве Лаодикея шеэрлерине ёлла, – деди.
Ишанчлы Шаат, олюлер ичинден биринджи олып тирильген ве ер юзюндеки падишаларнынъ Султаны олгъан Иса Месих де сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин! О, бизни севгени ичюн, Озь къаныны тёкип, бизни гуналарымыздан къуртаргъаны
Ондан сонъ кок ачылып, мына, бир беяз ат тургъаныны корьдим. Атлынынъ Ады Ишанчлы ве Акъикъий эди. О, адалетли суд ве дженк эте.
Эфестеки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Еди йылдызны онъ къолунда Туткъан, еди алтын лампат таягъы ортасында Юрген бойле дей:
Сонъ манъа бакъып, деди: – Эр шей ерине кельди! Мен – Альфа ве Омега, эр шейнинъ Башы ве Сонъу. Сувсагъан адамгъа яшайыш чокърагъындан бедава сув берерим.
Мен Альфа ве Омега, Биринджи ве Сонъки, эр шейнинъ эм Башы, эм Сонъудырым.
Мелек манъа шойле деди: – Бу сёзлер догъру ве акъикъийдир. Якъын арада оладжакъ шейни къулларына бильдирмек ичюн, азиз пейгъамберлерге Озь Рухуны берген Рабби-Тааля Озь мелегини ёллады.
Филадельфиядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Мукъаддес ве Акъикъий, Давутнынъ анахтарына Сабы олгъан шойле дей (О, ачкъаныны ич кимсе къапатып оламай; О, къапаткъаныны ич кимсе ачып оламай):