13 Мен Альфа ве Омега, Биринджи ве Сонъки, эр шейнинъ эм Башы, эм Сонъудырым.
Буларнынъ эписини ким япты? Мен келеджек несиллерни башындан чагъырам! Мен, РАББИ, – биринджим, сонъкилернен де оладжагъым!
РАББИ, Исраильнинъ Падишасы, оны сатын алгъан Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Мен биринджи, ве Мен сонъки! Менден гъайры алла ёкъ!
– Эй, Якъуп, Мен чагъыргъан Исраиль, Мени динъле: – Бу – Меним! Мен – биринджи, Мен де – сонъки!
Эгер Алла Инсан Огълунда шерефленген олса, Алла Озюнде Инсан Огълуны шерефлейджек, Оны тез арада шерефлейджек.
О: – Корьгенлеринъни китапкъа яз ве Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Эфес, Смирна, Пергам, Тиатира, Сарда, Филадельфия ве Лаодикея шеэрлерине ёлла, – деди.
Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.
– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.
Смирнадаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Биринджи ве Сонъки, ольген ве тирильген Бири бойле дей:
Сонъ манъа бакъып, деди: – Эр шей ерине кельди! Мен – Альфа ве Омега, эр шейнинъ Башы ве Сонъу. Сувсагъан адамгъа яшайыш чокърагъындан бедава сув берерим.
Лаодикеядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алланынъ истегини беджерген, ишанчлы ве акъикъий Шаат, Алла яраткъан эр бир шейнинъ Башлыгъы бойле дей: