Сырларнынъ ачылувы 19:6 - Мукъаддес Китап

⁶ Сонъ чокъ адамларгъа, шувулдагъан сувларгъа, кучьлю кок гудюрдилерине ошагъан сеслерни эшиттим. Олар бойле деди: – Эльхамдюлилля! Рабби-Тааля, Къудретли Алла падишалыкъ япа!

Сырларнынъ ачылувы 19:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Эюп акъкъында китап 40:9

О заман Мен къабул этерим ки, сен озь къолунънен озюнъни къуртарып оласынъ.

Зебур 47:2

РАББИ улудыр! Алламызнынъ шеэринде, Онынъ азиз дагъында Онъа чокъ макътавлар олсун!

Зебур 47:7

Догъаяткъан къадыннынъ агърысы киби, о ерде оларны къоркъу ве азап къаплады.

Зебур 77:18

Джанлары истеген ашны талап этти, юреклеринде Алланы сынап бакъты.

Зебур 93:1

Я РАББИ, очь алыджы Алла! Очь алыджы Алла, Озь нурунъда корюн!

Зебур 97:1

РАББИге янъы бир йыр айтынъыз, чюнки О, аджайип шейлер япты! Озюнинъ онъ къолу, мукъаддес къудрети Онъа гъалебе кетирди!

Зебур 99:1

Эй, бутюн дюнья, РАББИге къуванчнен къычырынъыз!

Ешая 52:7

Дагълар бою кельген, тынчлыкъ-аманлыкъны илян эткен, хайырлы хаберни кетиргеннинъ келюви не къадар хоштыр! О, къуртулыш акъкъында бильдире, Сионгъа: «Алланъ падишалыкъ этмеге башлады», – дей.

Йирмея 51:48

Вавилонгъа шимальден ёкъ этиджилер келеджек, ве ер, кок ве оларда олгъан эр шей къуванаджакълар, – дей РАББИ.

Ехезкель 1:24

Айванлар кеткенде, мен къанатларынынъ шувултысыны эшите эдим. Бу шувулты буюк акъкъан сувларнынъ гурюльтиси киби, Къудретли Алланынъ сеси киби, ордунынъ гурюльтиси киби, кучьлю шувулты эди. Айванлар токътагъанда, къанатларыны тюшюре эдилер.

Ехезкель 43:2

Мына, Исраиль Алласынынъ Шурети куньдогъуш тарафындан келеята эди. Онынъ сеси къудретли сувларнынъ гурюльтиси киби эди, ер юзю исе Онынъ Шуретинен ярыкъланды.

Матта 6:13

Бизге ёлдан урулмагъа берме, яманлыкътан къорчала.

Сырларнынъ ачылувы 1:15

Аякълары атеште темизленген ве йылтыравукъ тунчкъа ошай, сеси терен сувларнынъ шувултысы киби эди.

Сырларнынъ ачылувы 1:8

– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.

Сырларнынъ ачылувы 12:10

О вакъытта коктен кучьлю сеснен айтылгъан бу сёзлерни эшиттим: – Энди Алламызнынъ къуртарувы, къудрети ве падишалыгъы, эм де Онынъ Месихининъ акимиети кельди. Энди агъа-къардашларымызны къабаатлагъан, Алламызнынъ огюнде оларны гедже-куньдюз яманлагъан бири котерип атылды.

Сырларнынъ ачылувы 14:2

Сонъ мен коктен бир давуш эшиттим. О, чокъ сувларнынъ шувулдагъанына, кучьлю кок гудюрдисине ошай эди. Бу давуш арфа чалаяткъан чалгъыджыларнынъ чыкъаргъан сесини анъдыра эди.

Сырларнынъ ачылувы 19:1

Ондан сонъ кокте буюк бир къалабалыкъкъа ошагъан кучьлю сеслерни эшиттим: – Эльхамдюлилля! Алла – Къуртарыджымыздыр! О, шуретли ве къудретлидир!

Сырларнынъ ачылувы 19:4

Шу вакъытта йигирми дёрт акъсакъал ве дёрт айван озьлерини ерге ташлап: – Амин! Эльхамдюлилля! – деп, тахтта отургъан Аллагъа ибадет эттилер.

Сырларнынъ ачылувы 21:22

Бу шеэрде Алланынъ Сарайыны корьмедим. Рабби-Тааля, Къудретли Алла ве Къозу – шеэрнинъ сарайыдыр.

Сырларнынъ ачылувы 4:5

Тахттан йылдырымлар, давушлар ве кок гудюрдиси келе эди. Тахтнынъ огюнде еди буюк лампат янып тура эди. Олар – Алланынъ еди Рухудыр.

Сырларнынъ ачылувы 6:1

Сонъ мен Къозу еди печаттан бирини бозгъаныны корьдим. О вакъытта дёрт айвандан бири кок гудюрдисине ошагъан сеснен: – Кель мында! – дегенини эшиттим.

Сырларнынъ ачылувы 8:5

Мелек алтын чанакъны алып, оны къурбан ериндеки атешнен толдурды ве ер юзюне атты. О вакъыт кок гудюрдиси сеслери янъгъырап, яшын яшнады ве зельзеле башланды.