9 Вавилоннен ороспулыкъ япкъан, байлыкъта яшагъан ер юзюнинъ падишалары, оны якъкъан атешнинъ тютюнини корип, аджджы агълайджакълар.
Содом ве Гоморагъа ве бутюн дживарларнынъ этрафларына бакъты. Ер юзюнден тютюн, собадан чыкъкъан дайын, котерильгенини корьди.
Къудрет – оларнынъ тарафындадыр. Мен исе Сенинъ джевабынъны беклерим; Аллам – меним сакълангъан ерим!
Бойле этип, падишалыкъларнынъ гузеллиги Вавилон, къасдийлилер гъурурлангъан дюльберлиги, гъайып оладжакъ, Алла ёкъ эткен Содом ве Гоморагъа ошайджакъ.
Къурбан атеши чокътан азырланды, падишаны терен чукъурдаки буюк атеш беклей. Атешинде одуны пек чокъ. РАББИнинъ уфюрмеси, янгъан кукюрт киби, оны туташтыраджакъ.
Алла Содомнен Гомораны ве къомшу шеэрлерини насыл йыкъкъан олса, – дей РАББИ, – мында да бир адам яшамайджакъ, инсан огълу ерлешмейджек.
Вавилон йыкъылувынынъ гудюрдисинден ер сарсыладжакъ, ярдымгъа къычырувларнынъ сеслери халкъларнынъ арасында эшитиледжек.
Вавилон апансыздан йыкъылып, чиль-парча олды! Артындан агъланъыз, яралары ичюн мелем алынъыз, бельки о, яхшы олур.
Ялыларда яшагъанларнынъ эписи сенинъ такъдиринъе шашты-къоркътылар. Падишаларынынъ отьлери патлады, юзьлери акъ кесильди.
Бу эмир – Мелеклернинъ къарарыдыр, бу иш Мукъаддеслернинъ айткъанына коре япылгъандыр. Эписи яшагъанлар бильсинлер ки, Алла-Тааля адамларнынъ падишалыгъына акимдарлыкъ эте, падишалыкъны истегенине бере, адамлардан алчакъгонъюллини онъа башлыкъ этип къоя».
«Кукюрт ве туз… Бутюн топракъ яна… Устюне бир шей сачылмай, топракъ бир шей осьтюрмей… Онда бир шей осьмей, бир от да осьмей. Содом, Гомора, Адма ве Цевоим шеэрлерине ошай. РАББИ оларны гъазабында ве афакъанында йыкъып ёкъ эткендир».
Яш тул къадынларны сайлама. Оларнынъ беден истеклери оларны Месихтен узакълаштыргъанда, олар акъайгъа чыкъмагъа истейлер.
Оларны чекиштирген атешнинъ тютюни эбедиен тютейджек. Айвангъа ве онынъ путуна ибадет эткен ве айван адынынъ тамгъасыны къабул эткен адамлар гедже-куньдюз раат олмайджакълар.
Ер юзюнинъ падишалары онен ороспулыкъ япа эдилер, ер юзюнде яшагъанлар онынъ ороспулыкъ шарабындан сархош олдылар.
шеэрдеки янгъындан чыкъкъан тютюнге бакъып: – Бу буюк шеэрге ошагъан шеэр бармы? – деп къычырдылар,
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.
О, бутюн халкъларгъа озь сынъырсыз ороспулыкъ шарабыны ичирди, ер юзюнинъ падишалары онен ороспулыкъ япты, ер юзюнинъ алыш-веришчилери онынъ буюк байлыгъындан зенгинлештилер, – деди.
О не къадар юкселип, байлыкъта яшагъан олса, онъа о къадар чокъ азап ве гъам беринъиз! Ороспу ичинден: «Мен падишалыкъ этем, тул къадын дегилим, ич бир вакъыт гъам корьмем», – дей.
Экинджи кере бойле дедилер: – Эльхамдюлилля! Вавилонны якъкъан атеш эбедиен тютейджек.
Мына, о ве онен берабер ороспулыкъ япкъанлар тёвбе этмеселер, Мен онъа хасталыкъны, башларына буюк беляларны тюшюририм.