18 шеэрдеки янгъындан чыкъкъан тютюнге бакъып: – Бу буюк шеэрге ошагъан шеэр бармы? – деп къычырдылар,
Вавилон таш обасы, шакъалларнынъ ювасы оладжакъ, бакъымсыз ве адамсыз къаладжакъ, къоркъунчлы шейге чевириледжек.
Олар аждерхагъа ибадет эте башладылар, чюнки о озь укюмини айвангъа берди. Адамлар: – Бу айвангъа ошагъан даа ким бар экен? Онен ким дженклешип олур экен? – деп, айвангъа да ибадет эте башладылар.
Оларны чекиштирген атешнинъ тютюни эбедиен тютейджек. Айвангъа ве онынъ путуна ибадет эткен ве айван адынынъ тамгъасыны къабул эткен адамлар гедже-куньдюз раат олмайджакълар.
Буюк шеэр учь къысымгъа болюнди. Миллетлернинъ шеэрлери ёкъ этильди. Алла буюк Вавилон шеэрини унутмагъан; О, онынъ башына Озь дешетли гъазабыны, шарапкъа толу къадесини киби, тёкти.
дейджеклер: – Беля, беля буюк шеэрге! Индже кетен, мор ве ачыкъ къырмызы урбалар кийген, алтын, къыйметли таш ве инджилернен яраштырылгъан!