Сонъ мен коктен тюшеяткъан, булуткъа сарылгъан башкъа кучьлю бир мелекни корьдим. Онынъ башы устюнде кок къушагъы бар эди. Бети, кунеш киби, йылтырай, аякълары, атеш колонналары киби, эди.
Мелек манъа бойле деди: – Не ичюн шаштынъ? Мен санъа къадыннынъ ве оны котерип юрген айваннынъ сырыны, еди башлы, он бойнузлы айваннынъ сырыны айтып берерим.