5 Къадыннынъ манълайында сырлы ады язылгъан эди: «БУЮК ВАВИЛОН, ЕР ЮЗЮНИНЪ ОРОСПУЛАРЫНЫНЪ ВЕ АРАМЛЫКЪЛАРЫНЫНЪ АНАСЫДЫР».
Бетлерининъ сымалары оларгъа къаршы шаатлыкъ эте; олар гуналары акъкъында ачыкъ айталар, Содом халкъы киби, гизлемейлер! Вай, джанларына беля! Бу яманлыкъны башларына озьлери тюшюрдилер!
Шунынъ ичюн, эй, ороспу, РАББИнинъ сёзюни динъле!
Оларнынъ сонъу – олюм, оларнынъ алласы – ашкъазан, олар масхара шейлернен макътаналар, ердеки шейлер акъкъында тюшюнелер.
Къанунсызлыкънынъ сыры шимди артыкъ арекет эте, лякин оны тутып тургъан бар, ве ёлдан алынмагъандже, о, оны токътатаджакъ.
Онъ къолумда сен корьген еди йылдыз ве еди алтын лампат таягъынынъ сыры шунда: еди йылдыз – еди иманлылар джемиетининъ мелеклери, еди лампат таягъы исе – еди джемиеттир.
Оларнынъ джесетлери буюк шеэрнинъ мейданына ташланаджакълар. Шеэрнинъ ибретли ады «Содом» ве «Мысыр»дыр. Бизим Раббимиз анда хачкъа мыхлангъан эди.
Онынъ артындан башкъа бир мелек учып келе ве бойле дей эди: – Ёкъ этильди! Бутюн халкъларгъа озь сынъырсыз ахлякъсызлыгъыны, сархош эткен шарапны киби, ичмеге берген буюк Вавилон шеэри ёкъ этильди!
Буюк шеэр учь къысымгъа болюнди. Миллетлернинъ шеэрлери ёкъ этильди. Алла буюк Вавилон шеэрини унутмагъан; О, онынъ башына Озь дешетли гъазабыны, шарапкъа толу къадесини киби, тёкти.
Еди пиаланен еди мелектен бири келип, манъа бойле деди: – Яныма кель. Санъа чокъ сувлар устюнде отургъан буюк ороспунынъ суд этиледжегини косьтеририм.
Ер юзюнинъ падишалары онен ороспулыкъ япа эдилер, ер юзюнде яшагъанлар онынъ ороспулыкъ шарабындан сархош олдылар.
Мелек манъа бойле деди: – Не ичюн шаштынъ? Мен санъа къадыннынъ ве оны котерип юрген айваннынъ сырыны, еди башлы, он бойнузлы айваннынъ сырыны айтып берерим.
О, кучьлю бир сеснен багъырып: – Ёкъ этильди! Буюк Вавилон ёкъ этильди! О, шейтанларнынъ эви, эр тюрлю арам рухнынъ сакълангъан ери, эр бир арам къушнынъ ювасы, эр тюрлю арам ве игренч айванларнынъ къобасы олды.
Сонъ кучьлю бир мелек дегирмен ташына ошагъан буюк ташны котерип, денъизге атты ве бойле деди: – Буюк шеэр Вавилон бойле кучьнен атыладжакъ! Энди о асла олмайджакъ.
О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.
– Алламызнынъ къулларынынъ манълайларына тамгъа басмагъанымызджа, не ерге, не денъизге, не тереклерге ич бир зарар кетирменъиз!