12 Сен корьген он бойнуз – он падишадыр. Олар падишалыкъны даа къолгъа алмадылар. Олар айваннен берабер падиша олып, бир саатлыкъ акимликни аладжакълар.
Онынъ башында олгъан он бойнузнынъ ве башкъа бойнузнынъ, огюнден учь бойнуз тюшкен бойнузнынъ не олгъаныны бильмеге истедим. Бу бойнузнынъ козьлери ве къопай лаф эткен бир агъзы бар эди. О, башкъаларындан буюк корюне эди.
Аждерха денъиз ялысында турды. Мен бакъсам, апансыздан еди башлы, он бойнузлы бир кийик айванны денъизден чыкъаяткъаныны корьдим. Бойнузларында он дане тадж бар эди, башларында куфюр адлар язылгъан эди.
башларына тоз сепип, къычырып, гъамнен агъладылар: – Беля, беля буюк шеэрге! Кимнинъ денъизде гемиси бар олгъан олса, оларнынъ эписи онынъ къыйметли малларындан бай олды. Шеэр бир саат ичинде ёкъ этильди!