Сырларнынъ ачылувы 16:5 - Мукъаддес Китап

⁵ Сувларгъа буюргъан мелекнинъ бойле дегенини эшиттим: – Я Рабби, Сен адалетлисинъ! Сен шимди барсынъ, эвельден олгъансынъ! Бойле джеза бергенинъде, Сен Мукъаддессинъ!

Сырларнынъ ачылувы 16:5 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 18:25

Олмайджакъ шей! Сен ойле япмазсынъ! Ярамай адамларнен берабер инсафлы адамларны ёкъ этмезсинъ. Эм ярамай, эм инсафлы адамнынъ такъдири бир олмаз. Сенден оладжакъ шей дегиль! Бутюн ер юзюнинъ Къадысы адалетсизлик япармы? – деди.

Зебур 129:4

Амма Сен афу этесинъ, шу себептен Сенден къоркъарлар.

Агълав йырлары 1:18

РАББИ адалетлидир, мен сёзюне бойсунмадым. Эй, бутюн халкълар! Динъленъиз, меним азапларыма бакъынъыз; къызларымнен огъланларым эсирликке кетелер.

Даниял 9:14

РАББИ бу беляны башымызгъа тюшюрмеге ниетленди ве ойле де япты. РАББИ-Таалямыз эр япкъан ишинде адалетлидир, биз исе Онынъ сёзюне къулакъ асмадыкъ.

Юхан 17:25

Эй, адалетли Баба! Дюнья Сени танымагъан олса да, Сени Мен таныдым. Бу адамлар да Мени Сен ёллагъанынъны бильдилер.

Римлилерге 2:5

Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.

Римлилерге 3:5

Амма бизим акъсызлыгъымыз Алланынъ акълылыгъыны даа зияде косьтерсе, не айтайыкъ? Адамнынъ фикрине коре айтам: башымызгъа хышымыны ягъдыргъанда, Алла акъсыз олмазмы?

Сырларнынъ ачылувы 1:4

Юхан – Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Шимди ве эвельде бар олгъан, энди де келеяткъан Алла ве Онынъ тахты алдында тургъан еди Рухлар сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!

Сырларнынъ ачылувы 1:8

– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.

Сырларнынъ ачылувы 11:17

ве бойле дедилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Санъа бинъ шукюрлер олсун! Сен эвельден олгъансынъ ве шимди де барсынъ. Сен буюк къудретинъден файдаланып, Падиша олдынъ.

Сырларнынъ ачылувы 16:4

Учюнджи мелек озь пиаласыны озенлерге ве сув чокъракъларына тёкти, ве олар къангъа айланды.

Сырларнынъ ачылувы 16:7

Къурбан еринден чыкъкъан бир сес бойле дегенини эшиттим: – Эбет, Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сен догъру ве адалетли суд эттинъ!

Сырларнынъ ачылувы 19:2

О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.

Сырларнынъ ачылувы 4:8

Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!

Сырларнынъ ачылувы 6:10

Олар къычырып, кучьлю сеснен бойле дедилер: – Эй, Мукъаддес ве Акъикъий Укюмдар, не ичюн бу вакъыткъадже укюм этмейсинъ, тёкюльген къанымыз ичюн дюньяда яшагъанларны джезаламайсынъ?