Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Сырларнынъ ачылувы 15:4 - Мукъаддес Китап

4 Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Сырларнынъ ачылувы 15:4
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Бабаларымыз Мысырда олгъанда, Сенинъ аджайип шейлеринъни анъламадылар, чокътан-чокъ мераметли ишлеринъни хатырламадылар, денъиз янында, Къызыл денъиз янында исьян котердилер.


Къолуны ачып ёкъсулларгъа бере, онынъ инсафлыгъы эбедийдир, къудрети шуретте юкселир.


О, джаныма тазелик бере, Озь Ады ичюн мени адалет ёлунен юрсете.


Сенинъ гъазабынъдан биз ёкъ олаятамыз, Сенинъ ачувынъдан биз шашмалаймыз.


РАББИнинъ алдында дерьялар шувулдасын, дагълар да къошулып севинчнен багъырсын!


РАББИ хайырлыдыр! Онынъ мерамети эбедийдир! Несильден несильге О, ишанчлы!


Онынъ ичюн, куньдогъушта яшагъанлар! РАББИни макътанъыз! Денъиз адаларында яшагъанлар! РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ Адыны шуретленъиз!


Шунынъ ичюн кучьлю халкълар Сени шуретлейджек, къоркъунчлы миллетлернинъ шеэрлери Сенден къоркъаджакъ.


Санъа геджесинен джаным ынтыла, Сени ичимдеки рухум къыдыра! Ер юзюнде къарарларынъ олгъанда, дюньяда яшагъанлар догърулыкъкъа огренир.


Озюмнен ант этем, агъзымдан чыкъкъан сёз догъру ве ич денъишмез. Эр тиз огюме чёкеджек, эр тиль Меннен ант этеджек.


Юдже, Юксельген, эбедий Яшагъан, Ады Азиз олгъан дей ки: – Юксек ве мукъаддес ерде яшайым, лякин тёвбе эткенлернен ве алчакъгонъюллилернен олам. Алчакъгонъюллилернинъ рухларыны джанландыраджагъым, тёвбе эткенлернинъ джанларыны тирильтеджегим.


Олар къычырып, бири-бирине бойле дей эдилер: – Ордуларнынъ РАББИси Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! Бутюн ер юзюни шурети толдура!


Буны корип, бет-сымалары къуванч толу оладжакъ, юрегинъ титреп ойнайджакъ, денъиздеки байлыкъны санъа кетиреджеклер, халкъларнынъ зенгинлиги санъа бериледжек.


Халкъларнынъ Падишасы! Сенден ким къоркъмаз? Сенден къоркъмагъа – догъру арекеттир! Халкъларнынъ эписи акъыллы адамлары арасында, эписи падишалыкъларында Санъа ошагъан ёкъ!


– Я РАББИ! Сен меним кучюмсинъ, беля куню мени къорчалайсынъ ве сакълайсынъ. Дюньянынъ кенарларындан Санъа халкълар келип: «Деделеримиз бизге къалдыргъанлары – ялынъыз яланлар, бош шейлер ве файдасыз путлар, – дейджеклер.


Менден къоркъмакъ керексинъиз, Меним огюме къалтырамакъ меджбурсынъыз. Денъизге эбедий сынъыр оларакъ, къумны къойдым, денъиз сынъырыны кечалмаз. Далгъалары огге ынтылсалар да, кечип оламаз, гудюрдеселер де, сынъырдан чыкъып оламаз.


Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.


– РАББИ-Таалям, меним Мукъаддес Аллам! Чокътан берли Сен булунасынъ! Биз ольмейджекмиз! Я РАББИ, Сен къасдийлилерни тек бизни суд этмеге ёлладынъ. Меним Къаям! Оларны Ехуда халкъыны джезаламагъа йибердинъ.


Ерусалимге къаршы чыкъкъан халкълардан сагъ къалгъанларынынъ эписи Ордуларнынъ РАББИси олгъан Падишагъа ибадет этмеге ве Чалашлар Байрамыны япмагъа йылдан-йылгъа Ерусалимге келеджеклер.


– О куню чокъ халкълар РАББИге къошуладжакъ ве Меним халкъым оладжакъ. О заман Мен аранъызда яшайджагъым. О вакъыт сиз Ордуларнынъ РАББИси мени ёллагъаныны биледжексинъиз.


Кунь догъгъан тарафындан кунь баткъан тарафынадже Меним Адым халкълар арасында буюк оладжакъ! Эр ерде Меним Адыма къокъулы отларны якъаджакълар, элял бахшышларны кетиреджеклер. Халкълар арасында Меним Адым азиз оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Ондан гъайры, башкъа халкълар да оларгъа берильген эйилик ичюн Алланы шуретлемеге имкян таптылар. Язылгъаны киби: «Шунынъ ичюн чешит тюрлю миллетлернинъ огюнде Санъа шукюрлер этеджегим, Адынъа шан йырларыны йырлайджагъым».


чюнки: «Азиз олунъыз, чюнки Мен азизим», – деп язылгъандыр.


Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.


О, кучьлю сеснен бойле дей эди: – Алладан къоркъунъыз, Оны шуретленъиз. Онынъ суд этеджек вакъты кельди. Ер ве кокни, денъиз ве чокъракъларны яраткъан Аллагъа ибадет этинъиз!


Сувларгъа буюргъан мелекнинъ бойле дегенини эшиттим: – Я Рабби, Сен адалетлисинъ! Сен шимди барсынъ, эвельден олгъансынъ! Бойле джеза бергенинъде, Сен Мукъаддессинъ!


Къурбан еринден чыкъкъан бир сес бойле дегенини эшиттим: – Эбет, Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сен догъру ве адалетли суд эттинъ!


О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.


Киймек ичюн келинге темиз, йылтыравукъ индже кетен урба берильди. (Индже кетен – азизлернинъ инсафлы ишлеридир.)


Филадельфиядаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Мукъаддес ве Акъикъий, Давутнынъ анахтарына Сабы олгъан шойле дей (О, ачкъаныны ич кимсе къапатып оламай; О, къапаткъаныны ич кимсе ачып оламай):


Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!


Олар къычырып, кучьлю сеснен бойле дедилер: – Эй, Мукъаддес ве Акъикъий Укюмдар, не ичюн бу вакъыткъадже укюм этмейсинъ, тёкюльген къанымыз ичюн дюньяда яшагъанларны джезаламайсынъ?


РАББИден башкъа мукъаддес ёкъ, Сенден башкъасы ёкъ! Алламыз киби къавий таянч ёкъ!


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ