Мен бу бойнузларгъа бакъкъанда, оларнынъ арасындан даа кучюк бир башкъа бойнуз чыкъты, ве онынъ огюнде учь эвельки бойнуз тамырынен чыкъарылгъан эди. Кучюк бойнузнынъ адамнынъ киби козьлери ве къопай лаф эткен бир агъзы бар эди.
Мен тахттан кельген кучьлю бир сесни эшиттим, о бойле деди: – Энди Алланынъ мекяны адамларнынъ арасында оладжакъ, Алла адамларнен берабер яшайджакъ. Олар Алланынъ халкъы оладжакъ, ве Алла Озю, оларнынъ Алласы, оларнынъ арасында булунаджакъ.
Кокте ве ер юзюнде, эм де ер тюбюнде ве денъизде эр бир яшагъан айван, эр бир яратылгъан джан бойле дегенини эшиттим: – Тахтта Отургъан Аллагъа ве Къозугъа эбедиен бинъ шукюрлер, шан-шурет ве къудрет олсун!
Бундан сонъ бакъсам, буюк бир топлам, эр бир миллеттен, эр къабиледен, эр халкътан ве тиллерден олгъан, эсабына етип олмагъан адамлар тахтнынъ алдында, Къозунынъ огюнде тура эди. Эписи беяз урба кийип, къолларында пальма пытакъларыны тута эдилер.