2 Мен корьген айван леопардгъа ошай эди. Аякълары аювнынъ аягъына, агъзы арсланнынъ агъзына ошай эди. Аждерха онъа озь къудретини, тахты ве буюк акимлигини берди.
Янымда Рабби турды ве манъа кучь берди, ве шу себептен мен Къуванчлы Хаберни бутюнлей бильдирдим, ве оны бутюн халкълар эшитти. Мен арсланнынъ агъзындан къуртулдым.
Олар аждерхагъа ибадет эте башладылар, чюнки о озь укюмини айвангъа берди. Адамлар: – Бу айвангъа ошагъан даа ким бар экен? Онен ким дженклешип олур экен? – деп, айвангъа да ибадет эте башладылар.