Онынъ башында олгъан он бойнузнынъ ве башкъа бойнузнынъ, огюнден учь бойнуз тюшкен бойнузнынъ не олгъаныны бильмеге истедим. Бу бойнузнынъ козьлери ве къопай лаф эткен бир агъзы бар эди. О, башкъаларындан буюк корюне эди.
Аждерха денъиз ялысында турды. Мен бакъсам, апансыздан еди башлы, он бойнузлы бир кийик айванны денъизден чыкъаяткъаныны корьдим. Бойнузларында он дане тадж бар эди, башларында куфюр адлар язылгъан эди.
Мен корьген айван леопардгъа ошай эди. Аякълары аювнынъ аягъына, агъзы арсланнынъ агъзына ошай эди. Аждерха онъа озь къудретини, тахты ве буюк акимлигини берди.
Олар аждерхагъа ибадет эте башладылар, чюнки о озь укюмини айвангъа берди. Адамлар: – Бу айвангъа ошагъан даа ким бар экен? Онен ким дженклешип олур экен? – деп, айвангъа да ибадет эте башладылар.
Мелек манъа бойле деди: – Не ичюн шаштынъ? Мен санъа къадыннынъ ве оны котерип юрген айваннынъ сырыны, еди башлы, он бойнузлы айваннынъ сырыны айтып берерим.