7 Олар шаатлап битиргенден сонъ, тюпсюзликтен чыкъкъан джанавар оларнен дженк этеджек, оларны енъеджек ве ольдюреджек.
О, Юдже Аллагъа къаршы сёзлер айтаджакъ, Онынъ азизлерини чокъ вакъыт хорлайджакъ. Бундан гъайры, о, оларнынъ байрам куньлерини ве къануныны биле ёкъ этмеге истейджек. Азизлер учь бучукъ йыл девамында онынъ къолунда оладжакълар.
Иса оларгъа: – Барып, о тилькиге айтынъ: Мен бугунь ве ярын джинлерни къувып, адамларны тедавийлейджем. Учюнджи куню исе Озь ишимни битиреджем.
Джинлер, оларны буюк теренликке ёлламасын деп, Исагъа ялвардылар.
Манъа берген вазифенъни беджерип, Мен Сени ер юзюнде шерефледим.
Иса бир ютум шарап ичип: – Эр шей ерине кельди! – деди де, башыны эгип джан берди.
Лякин яшайышымнынъ къыймети мен ичюн бир шей дегиль. Тек ишимни битирмеге, Алланынъ хайырыны анълаткъан Къуванчлы Хаберни даркъатмакъ ичюн, Рабби Исадан алгъан вазифени беджермеге истейим.
Мен яхшы курештим, чапувымны битирдим, иманымны сакълап къалдым.
Мен эки шаатыма къудрет береджегим, ве олар чувал безинден тикильген урбада 1 260 кунь пейгъамберлик япаджакълар.
Аждерха къадынгъа къаршы гъазапланды. О, къадыннынъ сагъ къалгъан башкъа балаларынен, Алланынъ эмирлерини беджерген ве Иса Месих акъкъында хаберни даркъаткъанларнен дженк этип башлады.
Сонъ мен ерден чыкъаяткъан башкъа бир кийик айванны корьдим. Къозунынъ киби эки бойнузы бар эди; о, аждерха киби лаф эте эди.
Онъа Алланынъ азизлеринен дженк этмек ве оларны енъмеге разылыкъ берильди. Онъа эр бир къабиле, миллет, тиль ве халкъ устюнден акимлик берильди.