16 Руханий апайны чагъырып, оны РАББИнинъ огюне къойсун.
– Мен, РАББИ, юрекнинъ ичини корем, адамнынъ джаныны сынайым, эр адамгъа арекетлерине ве япкъан ишлерине коре акъларыны берем.
Эгер адамнынъ бутюнлей якъыладжакъ къурбаны туварлардан олса, эр бир адам къурбан оларакъ къусурсыз эркек айванны кетирсин. РАББИнинъ разылыгъыны къазанмакъ ичюн, айванны Корюшюв Чадырынынъ киришине кетирип,
акъай озь апайыны руханийге кетирсин ве апайы ичюн бахшыш оларакъ бир чанакъ арпа унуны берсин, лякин уннынъ устюне зейтюн ягъыны тёкмесин, темиз къокъулы майны да къоймасын, чюнки бу, куньджюлик бахшышы, къабаатны хатырлаткъан бахшыштыр.
Руханий балчыкъ бардакъкъа азиз сув тёксюн ве, Мескеннинъ полундан топракъ алып, сувгъа къошсун.
Эпинъиз озь акъай-апакъайынъызны урьмет этинъиз ве яткъан тёшегинъизни арамламанъыз, чюнки Алла ороспуларны ве аиле садыкълыгъыны бозгъанларны джезалайджакъ.