– Эй, Ордуларнынъ РАББИси! Эгер къулунънынъ къайгъысыны корьсенъ, мени акълынъда тутып унутмасанъ ве манъа, Сенинъ къулунъа огълан бала берсенъ, мен оны Санъа берерим, омюрбилля башына устра тиймез, – деп, адакъ берди.
Акъайы Элкъана онъа: – Не истесенъ, оны яп. Баланы коксюнъден кесмегендже мында къал. Тек РАББИ берген сёзюни тутсун. Апайы къалды, огълуны балабан олгъандже эмиздирди. Сонъ оны коксюнден айырды.