10 Тул я да айырылгъан апайнынъ адагъы, джанына насыл агъырлыкъ алса-алсын, ерине кетирильмек керек.
Лякин акъайы буларны эшитип, онъа разылыкъ бермесе, онынъ адакъларыны ве агъзындан чыкъып оны багълагъан лафларыны ёкъ этеджек. РАББИ къадынны багъышлайджакъ.
Эгер бир къадын акъайынынъ эвинде адакъ берсе я да озюни сёзнен багъласа,
Акъайы Элкъана онъа: – Не истесенъ, оны яп. Баланы коксюнъден кесмегендже мында къал. Тек РАББИ берген сёзюни тутсун. Апайы къалды, огълуны балабан олгъандже эмиздирди. Сонъ оны коксюнден айырды.
Исраиль огъулларынынъ къабиле башлыкъларына бойле деди: – РАББИ буны буюрды: