14 Иште, шимди халкъыма къайтайым. Кель, бу халкъ келеджекте халкъынъа нелер япаджагъыны санъа бильдирейим.
Якъуп огъулларыны чагъырып, бойле деди: – Топлашынъыз, сизлернен келеджекте не оладжагъыны сизге хабер этеджегим.
Оларнынъ эписи эсир этиледжек, чукъургъа ташланаджакъ, зиндангъа къапатыладжакълар, чокъ вакъыт кечкен сонъ джезаланаджакълар.
Амма сонъки куньлерде Моавны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ. Моав акъкъында къарарнынъ сонъу.
– Амма сонъки куньлерде Эламны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ.
Шимди исе сонъки куньлерде халкъынънен не оладжагъыны санъа бильдирмеге кельдим. Сен корьген руя келеджек куньлер акъкъындадыр.
Амма коклерде сырларны ачкъан Алла бардыр. О санъа, Невукъаднеццар падиша, ахыр заманда не оладжагъыны ачты.
Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.
Эй, халкъым! Акълынъа кетир: Моав падишасы Балакъ сизге къаршы нелер тюшюнди? Беорнынъ огълу Белам онъа насыл джевап берди? Шиттимден Гилгалгъа къадар не олды? Мен, РАББИ, сизге ишанчлыгъымны косьтердим.
Оны корем, амма шимдилик дегиль. Онъа бакъам, амма О, якъында дегиль. Якъуптан бир йылдыз чыкъаджакъ, Исраильден бир таякъ юкселеджек. О, моавлыларнынъ кенарларыны бозаджакъ, Шетнинъ огъулларыны бутюнлей ёкъ этеджек.
Бундан сонъ Белам турып, эвине къайтты, Балакъ да озь ёлунен кетти.
Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.
Даа шуны биль: сонъки куньлерде агъыр вакъытлар келеджек.
Дженкте ольдюрильгенлерден гъайры, исраиллилер келеджекте не оладжагъыны айткъан Беор огълу Беламны ольдюрдилер.
Башынъа тюшеджек азаплардан къоркъма. Мына, Шейтан сизлерни сынамакъ ичюн, аранъыздан базыларны алып, тюрьмеге ташлайджакъ, ве он кунь къадар сиз азап чекеджексиз. Ольгендже садыкъ къал, ве о вакъыт Мен санъа яшайыш берерим, о, санъа тадж дайын олур.
Лякин санъа къаршы меним бираз айтаджагъым бар: аранъызда Беламнынъ огретювини туткъанлар бар. Белам Балакъны огреткен эди, ве Балакъ Исраиль огъулларыны ёлдан урды; олар путкъа къурбан этильген этни ашады ве ороспулыкъ яптылар.