16 Мындан Беэр къуюсына ёл алдылар. Бу къуюнынъ янында РАББИ Мусагъа: «Халкъны бир ерге топла, оларгъа сув береджегим», – деди.
Алла онынъ козьлерини ачты, ве Хагъар суву олгъан къуюны корьди. Барып, мешин торбаны сувгъа толдурды ве огълангъа ичирди.
Иште, Мен алдынъа Хоревдеки къая устюнде турарым. Сен къаягъа урарсынъ, ве ондан сув чыкъар. Оны халкъ ичер, – деди. Исраиль акъсакъалларынынъ козьлери огюнде Муса ойле де япты.
Къуртулыш чокъракъларындан къуванчнен сув аладжакъсынъыз.
Моавнынъ дёрт тарафында къычырувлар эшитиле, агълагъаны Эглаимге ве Беэр-Элимге къадар кете,
Кийик айванлар, шакъалларнен девекъушулар Мени шуретлейджек. Сайлагъан халкъымны сувармакъ ичюн, сахрада сув, бакъымсыз ерлерде озенлер акъызаджагъым.
Ачлыкъ чекмейджеклер, сувсамайджакълар, оларны сыджакънен кунь къырмайджакъ. Оларны Аджыгъан оларгъа ёл косьтереджек, сув чокъракъларына алып келеджек.
– Озь таягъынъны ал да, агъанъ Харуннен берабер джемаатны топла. Халкънынъ козю огюнде къаягъа айтынъ, ве о, сувны береджек. Сен оларгъа къаядан сувны береджексинъ ве эм джемаатны, эм айванларыны ичиреджексинъ, – деди.
Дивон-Гъаддан чыкъып, ордуларыны Алмон-Дивлатаимде ерлештирдилер.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Лякин ким Мен береджек сувны ичсе, ич бир вакъыт сувсамайджакъ. Мен береджек сувны ичкен адамнынъ ичинде эбедий омюрге ынтылгъан чокъракъ пейда оладжакъ, – деди.
Сонъ манъа бакъып, деди: – Эр шей ерине кельди! Мен – Альфа ве Омега, эр шейнинъ Башы ве Сонъу. Сувсагъан адамгъа яшайыш чокърагъындан бедава сув берерим.
Мелек манъа буллюр киби тыныкъ яшайыш озенини косьтерди. О, Алланынъ ве Къозунынъ тахтындан чыкъа
Рух ве келин: – Кель! – дейлер. Эшиткен адам да: – Кель! – десин. Сувсагъан адам кельсин, истеген адам яшайыш сувуны бедава алсын.
Бундан сонъ Ётам Беэр шеэрине къачып кетти. Агъасы Авимелектен узакъкъа кетип, анда ерлешти.