6 Мусанен Харун халкътан кетип, Корюшюв Чадырынынъ киришине кельдилер ве бетлеринен ерге тюштилер. О вакъыт оларгъа РАББИнинъ Шурети корюнди.
Давут козьлерини котерип, элинде къылыч туткъан РАББИнинъ мелегини корьди. Мелек ер ве кок арасында тура ве къынындан чыкъарылгъан къылычыны Ерусалимге узата эди. Давут ве акъсакъаллар, чувал токъумасындан тикильген урбаларны кийип, бетинен ерге йыкъылдылар.
Харун Исраиль огъулларынынъ бутюн джемаатына айткъанда, олар сахрагъа айланып бакътылар, ве, иште, булутта РАББИнинъ Шурети пейда олгъаныны корьдилер.
Муса, ярдым сорап, РАББИге ялварды: – Бу халкънен мен не япайым? Даа бираз вакъыт кечсе, олар мени ташнен урарлар.
РАББИ булут дирегинде энди, Чадырнынъ кириши янында турды ве Харуннен Мерьемни чагъырды. Экиси якъынлаштылар.
– Оларны ташнен урып ольдюринъиз! – деди бутюн джемаат. Лякин РАББИнинъ Шурети Корюшюв Чадырында Исраиль огъулларынынъ эписине корюнди,
О вакъыт Муса ве Харун Исраиль огъулларынынъ джемаатынынъ топлашувы огюне бетлеринен ерге тюштилер.
Къорах бутюн джемаатыны Мусагъа ве Харунгъа къаршы Корюшюв Чадырынынъ кириши огюнде топлады. О вакъыт бутюн джемааткъа РАББИнинъ Шурети корюнди.
Олар бетлеринен ерге тюшип, бойле ялвардылар: – Алла, эр джанлы шейге рухуны берген Алла! Бир адам гуна къазанды, Сен исе бутюн джемааткъа къаршы ачувланасынъмы?
Муса буны эшиткенинен, бетинен ерге тюшти,
Бутюн джемаат Мусагъа ве Харунгъа къаршы топлангъанда, Корюшюв Чадырына бакътылар, иште, оны булут къаплады ве РАББИнинъ Шурети корюнди.
– Бу джемааттан узакълашынъыз, оларны бир ань ичинде ёкъ этерим, – деди. Амма олар бетлеринен ерге тюштилер,
РАББИ Мусагъа:
Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве дува окъуп башлады: – Бабам! Эгер мумкюн олса, Мени бу азап къадесинден къуртар! Амма Меним истегеним дегиль, Сенинъ истегенинъ олсун, – деди.
Ехошуа устюндеки урбаларыны йыртты, РАББИнинъ Сандыгъы огюнде йыкъылып, бетини ерге тийгизди ве анда акъшамгъадже ятты. Исраиль акъсакъаллары да ойле яптылар, башларына топракъ септилер.