16 Биз РАББИден ярдым сорадыкъ, ве О, сесимизни эшитти. О, бизге бир мелекни ёллады ве бизни Мысырдан чыкъарды. Шимди биз Къадештемиз, сенинъ сынъырынъда олгъан бир шеэрдемиз.
Фыравун якъынлашкъанда, Исраиль огъуллары аркъаларына айланып бакътылар ве артларындан мысырлыларнынъ кельгенлерини корьдилер. Исраиль огъуллары пек къоркътылар ве ярдым сорап РАББИге ялвардылар.
Исраиллилер ордусынынъ огюнде кеткен Алланынъ Мелеги ёлгъа чыкъып, оларнынъ артларындан кетти. Булут диреги де оглеринден кетип, артларындан турды,
Сени ёлда къорчаласын ве Мен санъа азырлагъан ерге алып барсын деп, Мен сенинъ огюнъден Мелегимни ёллайым.
– Мен сенинъ огюнъден Мелегимни ёлларым ве ханаанлыларны, аморлыларны, хитлилерни, перизлилерни, хивлилерни ве евуслыларны къуварым.
Мысырлылар исраиллилерни къуллукъта туткъанлары акъкъында оларнынъ инъильтилерини эшиттим ве Васиетимни хатырладым.
Аллам Озь Мелегини ёллады. О, арсланларнынъ агъзыны къапатты, ве олар манъа зарар кетирмедилер, чюнки мен Алланынъ огюнде къабаатлы дегилим. Эм сенинъ огюнъде де, падиша, мен джинает япмадым, – деди.
Баба-деделеримиз Мысыргъа кочьтилер, ве биз Мысырда чокъ вакъыт девамында яшадыкъ. Мысырлылар баба-деделеримизге ве бизге яманлыкъ япа эдилер.
– Топрагъынъдан кечмеге разылыкъ бер. Тарлаларгъа ве юзюмликлерге кирмейджекмиз, ич бир къуюдан сув ичмейджекмиз. Сенинъ топрагъынъдан кечмегендже, Падиша ёлундан кетеджекмиз.
Къадештен чыкъып, ордуларыны Эдом топрагъынынъ сынъырындаки Хор дагълыгъында ерлештирдилер.
Алланъыз олгъан РАББИ баргъанда, джезалар берип, бельгилер косьтерип, аджайип шейлер япып, дженк этип, къудрети ве къуветинен козьлеринъиз огюнде Мысырдан башкъа миллетнинъ арасындан Озюне миллет сайлап алды. Башкъа аллалар, РАББИ-Таалянъыз сизге япкъаны киби, буны япмагъа тырыштымы?
О баба-деделеринъизни севе эди. Шунынъ ичюн оларнынъ эвлятларыны сайлады ве сизлерни Озюнинъ буюк къудретинен Мысырдан алып чыкъты.
Ехуда къабилесининъ топракъ пайы, сойларына коре, Эдом сынъырларына къадар, Негевде яткъан Цин сахрасына къадар, дженюпке тараф узана эди.