10 Муса ве Харун джемаатны къаянынъ огюнде топладылар, ве Муса оларгъа: – Динъленъиз, исьянджылар! Бу къаядан сизге сув чыкъарайыкъмы? – деди.
Олар онъа: – Биз тюш корьдик, амма оларны тарифлемеге адам ёкъ, – дедилер. Юсуф оларгъа: – Тарифлер Алладан дегильми? Манъа икяе этсенъиз, – деди.
Юсуф фыравунгъа: – Мен дегиль, фыравуннынъ эйилигине Алла джевапны берер, – деди.
Иште, Мен алдынъа Хоревдеки къая устюнде турарым. Сен къаягъа урарсынъ, ве ондан сув чыкъар. Оны халкъ ичер, – деди. Исраиль акъсакъалларынынъ козьлери огюнде Муса ойле де япты.
– Харун олип, озь баба-деделерине къошуладжакъ. Исраиль огъулларына берген топракъкъа кирмейджек, чюнки сиз Мерива сувларында буюргъаныма бойсунмадынъыз.
Мен исе сизге айтам: ким агъа-къардашына кин тутса биле, махкемеде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «къабакъ баш» десе, Юксек Шура огюнде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «акъылсыз кяфир» десе, джеэннем атешине огърамагъа ляйыкъ оладжакъ.
Шунынъ ичюн не сачкъан, не суваргъан адамнынъ эмиети ёкъ. Тек эр шейни осьтюрген Алланынъ эмиети бар.
Гъазаплангъанда, гуна япманъыз. Кунеш баткъандже, гъазаптан къайтынъыз,
Мен сизни бильген куньден башлап, сиз РАББИге къаршы чыкъа эдинъиз.
Эпимиз чокъ янълышамыз. Эгер бириси лаф эткенде къабаат къазанмаса, о, къусурсыз адам ола ве бутюн беденини тута биле.