4 Сонъ бири-бирлерине: – Озьлеримизге бир башлыкъ сайлап алайыкъ да, Мысыргъа къайтайыкъ, – дедилер.
«Ёкъ, биз Мысыр топрагъына бараджакъмыз. Анда не дженк кореджекмиз, не де боразан сесини эшитеджекмиз. Ачлыкъ корьмейип, анда яшайджакъмыз», – айтсанъыз,
бир ай боюнджа, о, бурнунъыздан чыкъып козюнъиз корип оламагъандже ашайджакъсынъыз. Чюнки аранъызда олгъан РАББИден вазгечтинъиз ве Онынъ огюнде: “Неге керек эди бизге Мысырдан чыкъып кетмеге?” – деп агъладынъыз».
О вакъыт Муса ве Харун Исраиль огъулларынынъ джемаатынынъ топлашувы огюне бетлеринен ерге тюштилер.
Лутнынъ апайыны акъылынъызда тутунъыз.
Онъа да баба-деделеримиз бойсунмагъа истемейип, оны ред эттилер, гонъюллерини Мысыр тарафкъа айландырдылар,
Падиша озюне чокъча атларны алмасын, ве, чокъча атларны алмакъ ичюн, халкъны Мысыргъа къайтармасын. РАББИ: «Сизге анда кене къайтмагъа олмаз», – деди.
Сонъ РАББИ сени, «бир даа бу ёлны корьмезсинъ», деген ёлнен гемилер устюнде Мысыргъа къайтараджакъ. Анда душманларынъа къуллукъкъа сатылырсыз, лякин сизни кимсе сатын алмаз.
Эгер олар озьлери айырылгъан ветаныны акъылда тутсалар эди, анда къайтып бармагъа мумкюн олур эди.