31 Къалев Мусанынъ огюнде халкъны сустурып: – Келинъиз, бу топракъны басып алайыкъ! Биз буны шубесиз япып олурмыз, – деди.
Амалеклилер Негев топрагъында яшайлар. Хитлилер, евуслылар ве аморлылар – дагълыкъ ерде, ханаанлылар денъизнинъ янында ве Иорданнынъ ялысында яшайлар.
Не ичюн сиз Исраиль огъулларынынъ юреклерини оларгъа РАББИ берген топракъкъа кечмектен къайтарасынъыз?
Олар Эшкъол вадийине къадар кеттилер, топракъны корьдилер, лякин Исраиль огъулларыны рухтан тюшюрдилер, ве олар РАББИнинъ оларгъа берген топрагъына кетмедилер.
Биз энди къайда кетейик? Агъа-къардашларымыз: “О халкъ бизден чокъ, бойлары да юксекче. Шеэрлери балабан, пекитильген диварлары кокке тие. Биз анда анакълыларны биле корьдик”, – айтып, бизни рухтан тюшюрдилер».
Динъле, Исраиль! Шимди сен, сенден буюк ве кучьлю миллетлернинъ мулькюни алмакъ ичюн, Иорданнынъ башкъа тарафына кечмектесинъ. Оларнынъ шеэрлери балабан, пекитильген диварлары коклерге тие.
Коремиз ки, олар имансыз олгъаны ичюн, раатлыкъ ерине кирип оламадылар.
Меннен баргъан агъаларым халкънынъ юрегини къоркъуздылар, мен исе Аллам олгъан РАББИге джан-юректен хызмет эте эдим.
– Сен бу фелестинлинен дженклешмек ичюн, онъа къаршы чыкъып оламазсынъ. Сен даа генчсинъ, о исе, генчлигинден берли аскер, – деди Давуткъа Шаул.