5 Мысырда бедава ашагъан балыкъны акъылымызда тутамыз, хыярлар, къавунлар, ешиль согъан, согъан ве сарымсакъ аля даа акъылымызда.
РАББИ коклерден гудюрдеди, Юдже Алланынъ сеси котерильди, бурчакъ ве атешли комюр ёллады.
Исраиллилер оларгъа: – Ах, эгер биз къазан-къазан этлер янында отургъанымызда, тойгъандже отьмек ашагъанымызда, Мысыр топрагъында РАББИнинъ къолундан ольген олсакъ! Сиз бизлерни, бутюн бу джемаатны бу сахрагъа ачлыкътан ольдюрмек ичюн, кетирдинъиз, – дедилер.
Сион къызы – юзюм багъындаки, бостандаки чалаш киби, алкъагъа алынгъан шеэр киби къалды.
«Ёкъ, биз Мысыр топрагъына бараджакъмыз. Анда не дженк кореджекмиз, не де боразан сесини эшитеджекмиз. Ачлыкъ корьмейип, анда яшайджакъмыз», – айтсанъыз,
Лякин Коклернинъ Къыраличесине къокъулы отларны якъмакътан, ичимлик бахшышларыны кетирмектен вазгечкенимизден сонъ, эр шейде ёкълукъ коремиз, къылычтан ве ачлыкътан гъайып оламыз.
Исраиль огъулларынынъ эписи Мусагъа ве Харунгъа къаршы шикяетлендилер, бутюн джемаат оларгъа: – Ах, биз Мысыр топрагъында я да бу сахрада ольгейдик! – дедилер.
Оларнынъ сонъу – олюм, оларнынъ алласы – ашкъазан, олар масхара шейлернен макътаналар, ердеки шейлер акъкъында тюшюнелер.