8 Демек, Алланынъ балалары – догъмуш балалар дегильдир. Лякин акъикъий балалар оларакъ вадеге коре догъгъанлар сайылыр.
О, бизлерни огей киби коре: о бизни сатты ве биз ичюн берильген акъчаны масраф этти.
Олюлер арасына ташлангъаным, мезарда яткъан джесетлер киби. Сен оларны энди хатырламайсынъ, олар тюшип кеткен къолунъдан.
Лякин ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп, ич тюшюнменъиз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.
Олар не къарындан, не бедений истек ичюн, не акъайнынъ къарары ичюн догъдылар. Лякин олар Алладан догъды.
Алланынъ Рухунен юргенлернинъ эписи – Алланынъ огъулларыдыр.
Алланынъ Руху бизим рухумызнен берабер бизге Алланынъ балалары олгъанымыз акъкъында айта.
Эр яратылгъан шей Алла Озь огъулларыны ачыкъ косьтереджегини умютнен беклей.
Сиз – Алланъыз олгъан РАББИнинъ огъулларысынъыз. Тенинъизни кесменъиз, олюлер ичюн янып, козьлеринъизнинъ устюнден сачларынъызны къыркъманъыз.
Саре де, бала тапып оламагъан ве яшы кечкен олса да, иман этип, сёз берген Алланынъ садыкълыгъына инанды ве юклю олмагъа кучь тапты.