6 Беден акъкъында тюшюнджелер олюмни кетирелер, Алланынъ Руху акъкъында тюшюнджелер исе яшайыш ве тынчлыкъ-аманлыкъны кетирелер,
Мен сизге барышыкъ къалдырам, Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Мына, Баба, Сенинъ огюнъде Мени шерефле. Дюнья яратылмаздан эвель Сенинъ огюнъде Менимки олгъан шерефни Манъа къайтар.
Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.
Алланынъ Падишалыгъында ашагъанымыз ве ичкенимиз муим дегиль, Мукъаддес Рухкъа толып, инсафлы яшайышнен муаббетликте ве къуванчнен яшагъанымыз муимдир.
Иманымыз ичюн акъланып, Раббимиз Иса Месихнинъ ярдымынен бизим Алланен арамызда тынчлыкъ-аманлыкъ кельди.
Алланынъ душманлары олгъанымызда, Огълунынъ олюминен Озюнен барышкъан олсакъ, даа да Огълунынъ омрюнен къуртулышны тападжакъмыз
Лякин о вакъыт не ишлер япа эдинъиз? Шимди олардан озюнъиз утанасыз. О ишлернинъ сонъу – олюмдир.
Гуна япып, тек олюм къазанмакъ мумкюн. Алла берген бахшыш исе – Раббимиз Иса Месихнен берабер эбедий омюрдир.
Эмирнинъ ярдымынен гуна фырсат тапып, мени алдатты ве эмирнинъ ярдымынен мени ольдюрди.
Бедений истеклерине коре яшагъанымызда, Къанунгъа коре гуналы истеклер беденлеримизнинъ мучелеринде арекет эте эдилер, ве олар кетирген берекет олюм эди.
Эгер беден истеклерине коре яшасанъыз, оледжексиз. Амма беден истеклерини Рухнынъ кучюнен ольдюрсенъиз, яшайджакъсыз.
Юреклерни сынагъан Алла исе Рухнынъ тюшюнгенини биле, чюнки Рух азиз халкъны Алланынъ истегине коре къорчалай.
чюнки беден акъкъында тюшюнджелер Аллагъа къаршы дженк этелер. Олар Аллагъа бойсунмайлар, эм де бойсунып оламайлар.
Рухнынъ мейвасы исе – севги, къуванч, тынчлыкъ-аманлыкъ, сабыр, мерамет, яхшылыкъ, ишанч,
Озь беден истеклерини япкъан адам озь беденинден олюм алыр. Рухнынъ истеклерини япкъан адам исе Рухтан эбедий аятны алыр.