18 Билем ки, менде, яни беденимде яхшы шей олмай. Ичимде яхшылыкъ япмакъ истеги бар, амма оны япмагъа кучюм ёкъ.
РАББИ адамларнынъ ер юзюнде яманлыгъы чокъ олгъаныны, оларнынъ эписи тюшюнджелери ве юреклерининъ ынтылувлары эр вакъыт тек яман олгъанларыны корьди.
Къурбанларнынъ мис къокъуларыны алып, РАББИ Озю-Озюне: – Энди адамлар ичюн ер юзюни къаргъамайджагъым. Оларнынъ фикирлери яшлыкътан ярамайлыкъкъа ынтылгъанына бакъмадан, Мен ер юзюнде яшагъанларнынъ эписини бир даа къырмайджагъым, – деди.
Кирли адамдан ким темиз олып догъар? Ич кимсе!
Адам Алланынъ огюнде насыл инсафлы ола билир? Къадындан догъгъан бирев насыл темиз ола билир?
Алыма беля, чюнки мен Мешек топрагъында яшадым, Кедар чадырлары арасында отурдым.
Сен яхшылыкътан зияде яманлыкъны, керчектен зияде яланны севесинъ. Сэла
Эпимиз арам шей киби олдыкъ, догъру ишлеримиз де – кирленген урба кибидир. Биз эпимиз, япракълар киби, соламыз, бизни, ель киби, къабаатларымыз алып кете.
Адамнынъ юрегинде яман фикирлер, адам ольдюрюв, аиле садыкълыгъыны бозув, ороспулыкъ, хырсызлыкъ, ялан шаатлыкъ, куфюр сёзлер догъып, ондан чыкъалар.
Эгер сиз, яман адамлар, балаларынъызгъа яхшы бир шей бере бильсенъиз, Коклердеки Бабанъыз да Ондан сорагъангъа Мукъаддес Рухны багъышлар.
– Беденден догъгъан – бедендир, Рухтан догъгъан исе – Рухтыр.
Эр биринъиз Месихнинъ табиатыны алдынъыз. Беденлеринъизни бакъкъанынъызда, беден истеклери сизге падишалыкъ этмесинлер.
Озюм япкъан ишлеримни анълап оламайым. Нени истесем, оны япмайым, нени кореджек козюм олмаса, оны япам.
Мен истеген яхшы ишни япмайым, истемеген яман ишни исе япам.
Раббимиз Иса Месих ярдымынен Алла къуртараджакъ! Онъа шукюрлер олсун! Бойлеликнен, бир тарафтан, акъылым Алланынъ Къанунына къул олып, арекет эте, башкъа тарафтан исе, беденим гуна къанунынынъ къулу олып къала.
Бедений истеклерине коре яшагъанымызда, Къанунгъа коре гуналы истеклер беденлеримизнинъ мучелеринде арекет эте эдилер, ве олар кетирген берекет олюм эди.
Инсан бедени Рухкъа къаршы олгъан шейлерни, Рух исе инсан беденине къаршы олгъанны истей. Олар бири-бирине къаршы чыкъалар; шунынъ ичюн сизлер истемеген шейлеринъизни япасыз.
Месихнинъкилер озь беденини яман арзуларнен ве истеклернен берабер хачкъа мыхлап къойдылар.
Алла Озю сизлерде арекет эте ве Озь эйи ирадеси ичюн сизлерде истекни де, арекетни де ярата.
Мен энди мукяфатны алдым я да макъсаткъа ириштим, демейим. Амма Месих мени тапкъаны киби, мен де, мукяфатны алмакъ ичюн, огге ынтылам.
Бир вакъытта бизлер акъылсыз, сёз динълемеген, ёлдан урулгъан адамлар эдик. Чокъ тюрлю яман истек ве зевкъларгъа къул олып, яманлыкънен ве пахыллыкънен яшай эдик, пис олып, бир-биримизни кореджек козюмиз ёкъ эди.
ве бу дюньяда къалгъан вакъытта инсаний истеклерни дегиль, Алланынъ истегини тюшюнип яшай.