14 Биз билемиз ки, Къанун Рухтан келе, мен исе бедени ве къаны олгъан адамым. Гуна мени сатын алды ве озюне къул япты.
Келинъ, оны исмаиллилерге сатайыкъ, бизим къолумыздан ольмесин. Насыл да олса, о, бизим къардашымыз, джан-джигеримиздир, – деди. Агъа-къардашлары онынъ сёзюне къол туттылар.
Мидьянлылар исе Юсуфны Мысырда фыравуннынъ везири ве сакъчыларнынъ башлыгъы олгъан Потифаргъа саттылар.
Мени еудийлернинъ топрагъындан хырсызладылар. Эм мында, мени зиндангъа ташламакъ ичюн, бир шей япмадым, – деди.
Ахав Ильяскъа: – Эй, душманым, сен кене мени таптынъмы?! – деди. Ильяс исе: – Эбет, таптым! Чюнки сен РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япмагъа берильдинъ.
РАББИнинъ огюнде Ахав киби яманлыкъ япкъан адам ёкъ эди, шу яманлыкъларны япмагъа оны апайы Изевель огретти.
огълан-къызларыны атештен кечирдилер, фал бакъты ве этне эттилер, РАББИнинъ огюнде ярамай ве Оны гъазаплагъан шейлер япмагъа берильдилер.
Шунынъ ичюн озюмни корьмеге козюм ёкъ, тоз ве куль ичинде тёвбе этем.
Эй, сен, хиянет тиль, олюм лафларыны пек севесинъ!
Лякин оны кунь догъгъан сонъ ольдюрсе, ольдюрген адам къабаатлы олсун. Хырсыз акъкъыны одемек керек. Эгер онынъ акъчасы олмаса, хырсызлагъан шейлер ичюн оны къуллукъкъа сатсынлар.
Керчектен де, мен эписи адамлардан будалам, менде адам акъылы ёкъ.
Алланынъ эр сёзю темиз, онъа ишангъан адамлар ичюн О – къалкъандыр.
РАББИ бойле дей: – Ананъызгъа айырылув кягъытыны бермейип, оны къувдым. Кимсеге борджлу олмайып, сизни саттым. Не ичюн? Сизни гуналарынъыз ичюн саттым, ананъызны акъсыз япкъанларынъыз ичюн къувдым.
РАББИ бойле дей: – Бедава сатылдынъыз, парасыз да сатын алынаджакъсынъыз.
– Ах! – дедим. – Башыма беля! Агъзы арам бир адамым мен, ве агъызлары арам бир халкънынъ арасында яшайым. Козьлерим де Падишаны, Ордуларнынъ РАББИсини корьди!
Эгер тери хасталыгъы даркъалса ве хастанынъ бутюн тенини баштан-аякъ къаплап алса, руханий оны бакъсын.
Амма ачыкъ яра денъишип, тюсю беязгъа чевирильсе, хаста адам руханийге кельсин.
Яманлыкъкъа къаршы яманлыкъ япманъыз, халкъынъыздан ич бир адамгъа къаршы да яман фикирлерни тутманъыз. Лякин якъын адамны озюнъизни киби севинъиз. Мен – РАББИм.
РАББИ бойле дей: – Гуна устюне гуна къазангъанлары ичюн, исраиллилерни мытлакъа джезалайджагъым. Чюнки олар инсафлы адамны кумюшке сата, фукъарени бир чифт сандалетке бере.
Иса исе айланып: – Ёкъ ол козюмден, Шейтан! Сен Мени ёлдан урасынъ! Сен Алланынъ ишлерини дегиль, адам ишлерини тюшюнесинъ, – деди Пётргъа.
Борджуны одемеге бир шейи олмагъаны ичюн, падиша онъа озюни, апайыны, балаларыны ве бутюн мал-мулькюни сатып, борджуны бермесини буюрды.
Мен исе сизге айтам: ким агъа-къардашына кин тутса биле, махкемеде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «къабакъ баш» десе, Юксек Шура огюнде къабаатлы сайыладжакъ. Ким бирисине «акъылсыз кяфир» десе, джеэннем атешине огърамагъа ляйыкъ оладжакъ.
Мен исе сизге айтам: ким бир къадынгъа бозукъ ниетнен бакъса биле, гонълюнде о къадыннен гуна ичине энди баткъан ве садыкълыгъыны бозгъан.
Симон Пётр буны корьди де, Исанынъ алдында тиз чёкип: – Раббим, менден кет. Мен гуналы адамым, – деди.
Иса оларнен кетти. Олар юзбашынынъ эвине якъынлашкъанда, юзбашы Онъа достларыны ёллап, бойле деди: – Эфендим, замет этме, Сен эвиме киргенинъе мен ляйыкъ дегилим.
Бойлеликнен, башкъа халкъларгъа бакъкъанда, бизде, еудийлерде, устюнлик бармы? Асыл ёкъ! Косьтергенимизге коре, эм еудийлер, эм башкъа халкълар эписи гуна астындалар.
Биз билемиз ки, гуна япмагъа истеген беденимиз ёкъ олсун ве биз энди гунагъа къул олмайыкъ деп, Месихнен берабер бизим эски джанымыз хачкъа мыхланды.
Билем ки, менде, яни беденимде яхшы шей олмай. Ичимде яхшылыкъ япмакъ истеги бар, амма оны япмагъа кучюм ёкъ.
Бизлер де бала олгъанымызда, дюньянынъ рухий кучьлерине къул эдик.
Манъа, бутюн азизлер арасында энъ кучюкке, бойле эйилик берильгендир: Месихнинъ акъылгъа етмез гузеллиги акъкъында Къуванчлы Хаберни чешит тюрлю халкъларгъа бильдирмек
Алланъ олгъан РАББИни бутюн юрегинънен, бутюн джанынънен, бутюн кучюнънен сев.
Алланынъ Сёзю тири ве къудретли, эр тюрлю эки тарафлы кескин къылычтан кескиндир. О, ичине, джаннен рух айырылгъан ерге, бугъумларнен кемиклери олгъан ерге сокъулып кире ве юреклернинъ тюшюнджелерини эм ниетлерини сынап бакъа.