13 Алла Ибраимге ве онынъ эвлятларына бутюн дюньянынъ сабылары оладжакъларына сёз берди, амма Къанунны туткъанлары ичюн дегиль, иманынен инсафлы сайылгъанлары ичюндир.
Сени багъышлагъанларны багъышларым, сени къаргъагъанларны къаргъарым. Сенинъ ярдымынънен ер юзюндеки бутюн халкълар эйилик тападжакълар! – деди.
– Мен оны багъышларым, ве санъа ондан огълан бала берерим. Сарени багъышларым, ве ондан миллетлер ве халкъ падишалары асыл олурлар.
Эвлятларынъ топракъ тозу дайын чокъ сайылы оладжакъ, гъарп ве шаркъкъа, шималь ве дженюпке даркъалып яшайджакъ. Сенинъ ярдымынънен ве эвлятларынънынъ ярдымынен бутюн ер юзюндеки халкъларны багъышларым.
Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.
Менден истеп сорасанъ, Мен Сени халкъларнынъ саиби япаджагъым, бутюн ер юзюни санъа береджегим, ве о, Сенинъ барлыгъынъ олур.
«Алла къайдан бильсин? Юдже Алланынъ хабери бармы?» – дейлер.
Биз сизлерге кетирген Къуванчлы Хаберимиз бойле: Алла Исаны тирильтип, бабаларымызгъа берген сёзюни бизлер, оларнынъ балалары ичюн беджерди. Зебур китабынынъ экинджи йырында язылгъаны киби: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым».
Айны вакъытта, Ибраим сюннет олгъанларнынъ да, демек, иманлары Ибраимнинъ сюннет олмагъан вакътындаки иманына тенъ олып, сюннет олгъанларнынъ бабасы олды.
Демек, Алланынъ балалары – догъмуш балалар дегильдир. Лякин акъикъий балалар оларакъ вадеге коре догъгъанлар сайылыр.
Эгер сиз Месихнинъки олсанъыз, сонъ сиз Ибраимнинъ де эвляды оласынъыз ве, берильген вадеге коре, мирасчысынъыз.
Нух даа корюнмеген, амма келеджек шейлер акъкъында хабер алгъанда, озь эв адамларыны къуртармакъ ичюн, Алладан къоркъып, иман ярдымынен буюк бир сандыкъ ясады. О, иман ярдымынен дюньяны укюм этти, озю исе иманы ичюн инсафлы деп сайылды.
Мелкиседек Левий союндан олмайып, Ибраимден онда бир пайыны алды, ве, Алла Ибраимге яхшылыкъ япмагъа энди сёз берген олса да, Мелкиседек Ибраимге яхшылыкъ тиледи.