Сен: «Биз буны бильмедик де», – айтарсынъ да, лякин инсанларнынъ юреклерини Сынагъан эписини анълай, джанынъны Къорчалагъан эр бир шейни биле ве эр кеснинъ акъкъыны бере.
Шунынъ ичюн, эй, Исраиль халкъы, Мен сизлерни суд этеджегим, эр биринъизни япкъан ишинъизге коре суд этеджегим, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Тёвбе этинъиз! Къабаатларынъыз сизни ёлдан урмасынлар деп, эписи акъсызлыкъларынъыздан вазгечинъиз.
Шунынъ ичюн, бельгиленген вакъыттан эвель, Рабби кельмегендже, асыл суд этменъиз. О келип, къаранлыкъта сакълангъан шейлерни чыкъараджакъ, юректеки ниетлерни ачаджакъ. О вакъытта эр ким Алладан озюне ярашкъан макътавны аладжакъ.
Мен Алланынъ тахты алдында тургъан буюк ве кичик олюлерни корьдим. Китаплар ачылды. Яшайыш китабы деген башкъа бир китап да ачылды. Олюлернинъ эр бири китапларда язылгъан ишлерине коре суд этильди.