13 Къанунны тек эшиткен адамлар Алланынъ огюнде акълы олмайджакъ, Къанунны беджергенлер акъланаджакълар.
О – меним севгим ве къалем, юксек сакълангъан ерим, къуртарыджым, къалкъаным, мен Онъа умют багъладым. О, халкъымны манъа бойсундыра.
РАББИ манъа: – Ехуда шеэрлеринде, Ерусалимнинъ сокъакъларында бутюн бу сёзлеримни илян эт, – деди. – Бойле айт: Бу васиетнинъ сёзлерини динъленъиз ве оларны беджеринъиз.
оларгъа низамнамелеримни бердим, къарарларымны бильдирдим. Оларны беджерип, инсан оларнынъ ярдымынен яшайджакътыр.
Сизге айтам: бу адам, фериседен зияде акъланып, эвине къайтты. Озюни юксельткен эр бир адам алчакъта оладжакъ, озюни алчакъ туткъан исе юксельтиледжек.
Иса оларгъа бойле джевап берди: – Алланынъ Сёзюни динълеген ве беджерген адамлар – Меним анам ве къардашларым.
Эгер буны анъласанъыз, буны беджерип бахтлы олурсыз!
Мусанынъ Къануны ярдымынен акъланып оламагъан адам иман этип, Исанынъ ярдымынен эр бир шейде акъланув тапа.
Къанунны беджергенинен акъланмакъ акъкъында Муса бойле яза: «Низамнамелеримни ве къарарларымны беджерген адам оларнынъ ярдымынен яшайджакъ».
Сюннет тек Къанунны туткъан адамларгъа файда кетире. Амма эгер Къанунны тутмасанъыз, сюннет олмагъан адам киби оласынъыз.
Онынъ огюнде ич кимсе Къанунны беджергенинен акъланып оламаз. Къанун адамларгъа гунанынъ не олгъаныны тек косьтере.
Эр кес гуна япты ве Алла берген шуретни алып оламай,
Алла бирдир. О, сюннет олгъанларны оларнынъ иманы ярдымынен акълай, сюннет олмагъанларны да Иса Месихке олгъан иманы ичюн акълай.
Озюмде ич бир къабаат корьмесем де, бунен озюмни акъламайым. Мени Рабби тешкерип, суд эте.
Лякин биз шуны бильдик: эр инсан Къанунны беджерювнен дегиль, амма Иса Месихке иманнен акълана. Сонъ бизлер, Къанунны беджерювнен дегиль, лякин Месихке иманнен акъланайыкъ деп, Иса Месихке иман эттик, чюнки ич кимсе Къанунны беджерювнен акъланмаз.
Къанунны беджерювде акъланув къыдыргъанлар! Сиз Месихтен айырылдынъыз ве Алланынъ эйилигини алмадынъыз.
Шимди, Исраиль, мен сизге огретеджек низамнамелер ве къарарларны динъле. Оларны тутсанъыз, чокъ яшайджакъсыз, топракъкъа киреджексиз ве онынъ саиплери оладжакъсыз. Баба-деделеринъизнинъ Алласы олгъан РАББИ бу топракъны сизге бере.
Муса бутюн Исраильни чагъырып: – Исраиль, мен бугунь сизге айтаджакъ низамнамелер ве къарарларны динъленъиз, огренинъиз ве оларны гъайретнен тутунъыз, – деди.
Динъле, Исраиль, ве эписини акъылынъда сакълап тут! О заман, деделеринъизнинъ Алласы олгъан РАББИ сизге айткъаны киби, сютнен бал акъкъан топракъта сизге яхшы олур ве сиз пек чокълашырсынъыз.
Лякин беля куньлеринде тул къадынларны ве оксюзлерни бакъсанъыз ве бу дюньянынъ арамлыкъларындан сакълансанъыз, сизинъ диндарлыгъынъыз Алла Бабанынъ козю огюнде темиз ве къусурсыз оладжакъ.
Эгер Онынъ адалетли олгъаныны бильсенъиз, буны да билинъиз: догъру иш япкъан эр бир адам Онынъ догъгъан баласыдыр.
Балалар, кимсе сизни ёлдан урмасын! О насыл адалетли олса, догъру япкъан адам да о къадар адалетлидир.