8 – О куню Мен Эдомнынъ икметли адамларыны, Исавнынъ дагъларындаки акъыллы адамларны ёкъ этеджегим, – дей РАББИ.
РАББИден къоркъунъыз, эй, Онынъ азизлери! Ондан къоркъкъан адам ич мухтадж олмаз.
Цоан башлыкълары не къадар акъылсыз! Фыравуннынъ акъыллы насиатчылары акъылсыз меслеат берелер. Сизлер фыравунгъа: «Мен икметли адамларнынъ огълу, къадим падишаларынынъ огълудырым», – насыл этип, дейджексинъизми?
Къайдалар сенинъ акъыллы адамларынъ? Ордуларнынъ РАББИси Мысыр акъкъында насыл къарар чыкъаргъаныны энди санъа айтсынлар, оны эр адам бильсин.
Мысырлылар рухтан тюшеджек, оларнынъ ниетлерини ёкъ этеджегим. Ярдым ичюн бош путларгъа, олюлернинъ рухларына, рухларнен лаф эткенлерге, джинлерни чагъыргъанларгъа бараджакълар.
Онынъ ичюн Мен бу халкъкъа эвель олмагъан шейлерни япмагъа девам этеджегим; акъыллы адамларынынъ акъылы гъайып оладжакъ, анълагъан адамларынынъ анълавы ёкъ оладжакъ.