5 – Сен бус-бутюн ёкъ этиледжексинъ! Хырсызлар келип, гедже сени чайпагъан олсалар, тек кереклерини алыр эди. Юзюм джыйгъан адамлар санъа кельген олсалар, бир къач салкъым къалдырыр эди.
Эй, Исраиль! Сенинъ гузеллигинъ байырларынънынъ тёпелеринде ольдюрильди! Не ичюн къараманлар енъильди?
Эй, танъ йылдызы, саарь огълу! Бутюн халкъларны енъдинъ! Шимди исе, кесильген терек киби, ерге йыкъылдынъ!
къалгъанлары исе пек аз оладжакъ. Зейтюн джыйгъанда, терекнинъ тёпесинде эки-учь данеси, берекетли пытакъларында дёрт-беш данеси къалгъаны киби, ойле де анда оладжакъ, – дей РАББИ, Исраильнинъ Алласы.
Зейтюнлерни къакъкъанда, юзюм салкъымларыны джыйгъанда, берекет джыйылувындан сонъра насыл олса, топракъ ортасында, халкълар арасында да ойле оладжакъ.
Юзюм джыйгъанлар санъа кельсе эди, мытлакъа бир къач салкъым къалдырыр эди. Гедже хырсызлар кельсе эди, керегини алыр эди.
Бутюн ер юзюни ургъан токъмакъ къырылды, чиль-парча олды! Халкълар арасында Вавилон къоркъунчлы шейге чевирильди!
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Сонъки салкъымына къадар юзюм джыйылгъаны киби, Исраильде къалгъанларны да ойле топлайджакълар. Юзюм джыйгъан бирев киби, къолларынъны пытакъларгъа узат.
Инсан толу олгъан шеэр бир озю къалды; халкълар арасында буюк олгъан шеэр тул къадын киби олды; виляетлер арасындаки башлыкъ къулгъа чевирильди.
– Эй, Теман ери, сенинъ джесюр аскерлеринъ пек къоркъаджакълар, Исавнынъ дагъларында булунгъанларнынъ эписи ольдюриледжек.
Вай, башыма беля тюшти! Юзюм джыйылгъан сонъ багъчагъа кирген адамгъа ошадым, язда мейва джыйылгъандан сонъ багъчагъа кирген, амма бир шей тапалмагъан адамгъа ошадым. Ашамагъа бир салкъым юзюм ёкъ, джаным истеген бир дане пишкен инджир ёкъ.
Тантаналы шеэр, гъамсыз шеэр, озь ичинде: «Мен барым, меним киби башкъасы ёкъ», – деген шеэр бойле харабеге чевириледжек. Бу шеэр къоркъунчлы харабе олды, кийик айванларнынъ къобасына чевирильди! Янындан кечкен эр бири сызгъырып, къолуны саллайджакъ.
Юзюмлигинъде юзюм салкъымларны джыйгъанда, къалгъанларыны джыйма. О, аранъыздаки ят халкълардан олгъанларгъа, оксюзлерге ве тул апайларгъа къалсын.
Онынъ азапларындан къоркъа-къоркъа, узакъта турып айтаджакълар: – Беля, беля буюк шеэрге! Эй, Вавилон, къудретли шеэр! Санъа джеза бир саат ичинде кельди!