28 Ехошуа Ай шеэрини атеште якъты ве харабеге чевирди. Бу куньге къадар о, бош ердир.
Бутюн буларны Мен чокътан япкъаным акъкъында эшитмединъми сен? Мен буны къадимий заманларда яздым, шимди исе къавийлештирильген шеэрлерни сенинъ къолларынънен ёкъ эттим.
Дамаск акъкъында пейгъамберлик. – Иште, Дамаск шеэрлер сырасындан чыкъаджакъ ве бир оба таш оладжакъ.
Сен шеэрлерни таш обасына чевирдинъ, къавийлештирильген къалелерни йыкътынъ. Ябанджыларнынъ сарайлары шеэрден ёкъ олды; бир даа омюрбилля гъайрыдан къурулмайджакъ.
Онынъ ичюн, – дей РАББИ, – ойле куньлер келеяталар ки, Аммон огъулларынынъ Рабба шеэринде дженк давушлары эшитиледжек, Рабба бакъымсыз байыргъа чевириледжек янындаки шеэрлери якъыладжакъ, ве исраиллилер эвельки сабыларына башлыкъ этеджеклер, – дей РАББИ.
Эписи тарафлардан онъа барынъыз, анбарларыны ачынъыз, богъдай кебени киби, эписини бир ерге топланъыз, оны бутюнлей ёкъ этинъиз, ондан бир шей къалдырманъыз.
Ерусалимни таш обасына, шакъалларнынъ ювасына чевиририм; Ехуда шеэрлерини бакъымсыз этеджегим, оларда ич кимсе яшамаз.
Шунынъ ичюн сизлер себебинден Сион, тарла киби, сюрюледжек, Ерусалим чёплюк обасына чевириледжек, РАББИнинъ Эви тургъан дагъны орманлар басаджакъ.
Бутюн запт этильген мал-мулькюни мейданнынъ ортасына джый да, шеэрни ве бутюн гъаниметини толусынен Алланъ олгъан РАББИ ичюн атешнен якъ. Шеэр эбедиен виране олсун, оны ич бир заман янъыдан къурмасынлар.
Айырылып, бутюнлей ёкъ этиледжек шейлерден ич бирини алма. Сонъ РАББИнинъ гъазабы тынчланыр, ве О, санъа мерамет косьтерип, сени аджыр ве баба-деделеринъе ант эткени киби, сени чокълаштырыр.
Ехошуа Васиет Сандыгъыны ташыгъан руханийлер къыбырдамайып тургъан ерлерине, Иорданнынъ ортасына даа он эки ташны къойды. Олар бугунь де андалар.
Ай падишасыны терекке астылар, ве о, анда акъшамгъадже къалды. Кунь баткъан сонъ исе, Ехошуанынъ эмиринен олюни теректен тюшюрип, шеэр къапулары янына аттылар, ве устюне бир оба таш обаладылар. О, бу куньге къадар сакъланып къалды.