18 О заман РАББИ Ехошуагъа: – Къолунъдаки мызрагъынъны Ай шеэри тарафына узат. Мен оны сенинъ къолунъа береджегим, – деди. Ехошуа къолундаки мызрагъыны шеэрге тараф узатты.
Чюнки о, Аллагъа къаршы къол котерип, Къудретлиге къаршы чыкъты,
Атнынъ устюнде окълукъ жанъгъырдар, мызракъ ве къылыч парылдар.
– Сен исе, таягъынъны котерип, къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер.
РАББИ Мусагъа бойле деп айтты: – Фыравунгъа барып, онъа айт: РАББИ: «Манъа ибадет этмек ичюн, халкъымны йибер, – дей.
Сонъ РАББИ Мусагъа бойле деди: – Агъанъ Харунгъа айт, таягъыны алып, къолунъны озенлернинъ, сув акъымларынынъ ве голлернинъ устьлерине узатсын, Мысыр топрагъына бакъаларны чыкъарсын.
Мен Вавилон падишасынынъ къолларыны къавийлештиреджегим, фыравуннынъ къолу исе кучьсюз къаладжакъ. Мен Вавилон падишасынынъ къолуна къылычымны къойгъанда, о исе къылычны Мысыргъа къаршы котергенде, олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.
Ай ве Бет-Эль шеэрлеринде исраиллилернинъ артындан къуваламагъан бир адам къалмады. Исраильни къувалап, олар шеэр къапуларыны ачыкъ къалдырдылар.
Къолуны узаткъанынен, сакълы ерде отургъан аскерлер аман ерлеринден турып, шеэрге чапып кирдилер ве оны запт этип, атеште якътылар.
Исраиллилер Ай шеэринде эписи яшагъанларны ольдюрмегендже, Ехошуа мызракънен огюне узаткъан къолуны тюшюрмеди.
сиз сакълангъан еринъизден чыкъып, шеэрни запт этинъиз. Алланъыз олгъан РАББИ оны къолунъызгъа берер.
Фелестинли Гольят огге чыкъты ве Давуткъа якъынлашып башлады. Къалкъан ташыгъан аскери онынъ огюнде кете эди.
Давут исе фелестинлиге джевап берип: – Сен манъа къаршы къылыч, мызракъ ве ханджернен чыкътынъ, мен исе санъа къаршы сен дженклешмеге чагъыргъан Коктеки Ордуларнынъ РАББИсинен, Исраиль ордуларынынъ Алласынен чыкъам.
Онынъ аякъларында – бакъыр тизликлери, сыртында – бакъыр ханджери бар эди.