14 О куню РАББИ Ехошуаны бутюн Исраильнинъ козю огюнде шуретледи. Бундан сонъ халкъ, Мусадан къоркъкъаны дайын, Ехошуадан да онынъ омрю боюнджа къоркътылар.
Эписи исраиллилер, падишанынъ чыкъаргъан къарары акъкъында эшитип, падишадан къоркъып башладылар, бойле укюм этмек ичюн, онъа Алла икмет бергенини корьдилер.
Узакъта тургъан Ерихондаки пейгъамберлернинъ шегиртлери онынъ япкъаныны корип: – Ильяснынъ руху Эль-Ясагъа энген, – дедилер. Сонъра онынъ къаршысына келип, ергедже бель буктилер,
РАББИ Сулейманны бутюн Исраиль огюнде юксельтти ве ондан эвель Исраильнинъ ич бир падишасында олмагъан шерефни онъа берди.
Алланынъ къолу исе Ехуданынъ устюнде эди. РАББИнинъ сёзюне коре, падишанынъ ве башлыкъларнынъ буюргъаныны беджермек ичюн, О, оларгъа бирлик берди.
РАББИ халкъына мысырлыларнынъ козьлеринде мерамет берди. Мусанынъ озю Мысыр топрагъында фыравуннынъ къуллары ве халкънынъ козю огюнде баягъы буюк адам эди.
Исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар:
Огълум, РАББИден ве падишадан къоркъ, фикирлерини тез денъиштирген адамларнен берабер олма.
Сенинъ хайырынъ ичюн акимлер – Алланынъ хызметчилеридир. Амма яман иш япсанъ, къоркъ. Аким къылычыны бошуна котерип юрмей. О, Алланынъ хызметчисидир ве яманлыкъ япкъанны ачувнен джезалай.
Оларнынъ эписи, денъизден кечип ве булутнынъ астында юрип, санки Мусанен бирлештилер.
О заман РАББИ Ехошуагъа: – Бугунь Мен сени бутюн Исраильнинъ козю огюнде юксельтмеге башларым, – деди. – Сонъ олар, Мен Мусанен олгъаным дайын, сеннен оладжагъымны билирлер.
Къыркъ бинъге якъын дженкке силялангъан аскер дженк этмек ичюн, РАББИнинъ огюнде Ерихоннынъ тегиз ерлерине кеттилер.
РАББИ Ехошуагъа:
Смаил РАББИни чагъырды, ве РАББИ шу куню гудюрди ве ягъмур йиберди. Халкъ РАББИден ве Смаилден пек къоркъты.