22 – Хызмет этмек ичюн, РАББИни сайлап алгъанынъызгъа сиз озюнъиз озюнъизге шаатсынъыз, – деди Ехошуа. – Эбет, биз шаатмыз, – дедилер олар.
Озь агъзынъ сени къабаатлай, мен дегиль, тилинъ санъа къаршы чыкъа.
амма керек шей тек бир дане. Мерьем энъ яхшысыны сайлады ве буны ондан тутып алмазлар.
Падиша онъа: «Эй, яман ве дембель къул! Сени озь агъзынъдан чыкъкъан сёзлеринънен укюмге чекеджем. Мени къатты къол олгъанымны эм де бермейип алгъанымны, сачмайып оргъанымны бильген олсанъ да,
Сен бугунь РАББИге айткъансынъ ки, РАББИ – сенинъ Алланъдыр, Онынъ ёлундан юреджексинъ, низамнамелерини, эмирлерини ве къарарларыны тутаджакъсынъ ве Онынъ сёзюни динълейджексинъ.
Лякин халкъ Ехошуагъа: – Ёкъ! Биз РАББИге хызмет этеджекмиз! – деп джевап бердилер.