21 Лякин халкъ Ехошуагъа: – Ёкъ! Биз РАББИге хызмет этеджекмиз! – деп джевап бердилер.
Бутюн халкъ: – РАББИнинъ бутюн айткъанларыны япармыз, – деп бир агъыздан джевап бердилер. Муса халкънынъ сёзлерини РАББИге айтты.
Мусагъа: – Бизлернен сен лаф эт, биз сени динълейик. Алла бизлернен лаф этмесин. О, бизнен лаф этсе, биз оледжекмиз, – дедилер.
Муса келип, халкъкъа РАББИнинъ эписи сёзлерини ве эмирлерини айтып берди. Бутюн халкъ да бир сеснен: – РАББИнинъ сёзюни тутып, бутюн айткъанларыны япармыз, – деди.
Сонъ Васиет Китабыны алды ве эшиттирип халкъкъа окъуды. Халкъ: – РАББИнинъ сёзюни тутып, Онынъ бутюн айткъанларыны япармыз, – дедилер.
Бири: «Мен РАББИнинъ», – дер, башкъасы Якъупнынъ адынен адланыр, даа бири къолунен: «РАББИнинъ», – язаджакъ ве «Исраиль» деп адланаджакъ.
Сен бугунь РАББИге айткъансынъ ки, РАББИ – сенинъ Алланъдыр, Онынъ ёлундан юреджексинъ, низамнамелерини, эмирлерини ве къарарларыны тутаджакъсынъ ве Онынъ сёзюни динълейджексинъ.
Эгер сиз РАББИни ташласанъыз ве башкъа аллаларгъа хызмет этсенъиз, О, сизге къаршы чыкъаджакъ. Сизге о къадар яхшылыкъ япкъан олса да, башынъызгъа беля тюшюрип, сизни ёкъ этип ташлайджакъ, – деди.
– Хызмет этмек ичюн, РАББИни сайлап алгъанынъызгъа сиз озюнъиз озюнъизге шаатсынъыз, – деди Ехошуа. – Эбет, биз шаатмыз, – дедилер олар.