6 Сонъ Ехошуа эр кеске яхшылыкъ тилеп, оларны йиберди, ве олар озь чадырларына къайтып кеттилер.
О, Ибрамны бойле сёзлернен багъышлады: – Кок ве ернинъ Яратыджысы олгъан Юдже Алла Ибрамны багъышласын!
Сонъ Якъуп фыравунны багъышлады ве фыравундан чыкъып кетти.
Сонъ Юсуф бабасы Якъупны алып кельди ве фыравунгъа такъдим этти. Якъуп фыравунны багъышлады.
Къурбанларны чалып битирген сонъ, Давут халкъкъа Ордуларнынъ РАББИси Адындан эйилик тиледи
ве бутюн халкъкъа: исраиллилернинъ эм акъайына, эм апайына – эр бирине бирер отьмек, басылгъан хурма ве юзюм къурусы даркъатты. Сонъ эр кес озь эвине къайтты.
Давут озь эвини багъышламагъа къайткъан сонъ, Микъал, Шаулнынъ къызы, оны къаршылап чыкъты ве: – Бугунь Исраиль падишасы хызметчилерининъ къадын къуллары огюнде насыл да шурет къазанды! Бир ахмакъ киби, сен озюнънинъ айып ерлеринъни косьтердинъ! – деди.
Секизинджи куню Сулейман халкъны йиберди. Падишаны багъышлап, эр кес озь чадырына, РАББИнинъ къулу Давуткъа ве халкъы Исраильге япкъан шейлерге къувана-къувана, шенъленип кетти.
Эфраим, Менашше, Йиссакъар ве Зевулун къабилесинден олгъан бир чокъ адамлар темизленмедилер, лякин язылгъанына бакъмадан, Песах ашыны ашадылар.
Муса оларнынъ бутюн эткен ишини козьден кечирди ве, олар оны тамам РАББИ эмир эткени киби япкъанларыны корип, оларны багъышлады.
Симеон оларгъа яхшылыкъ тиледи ве Исанынъ анасы Мерьемге: – Мына бу ерде яткъан бала ичюн Исраильде чокълары йыкъыладжакъ, чокълары исе тураджакълар. О, Алланынъ алямети олып, Онъа къаршы адамлар баш котереджеклер.
Иса шегиртлерини шеэрден тышарыгъа чыкъарып, Бетаниягъадже алып кельди. Анда эллерини котерип, оларгъа хайыр дувасыны окъуды.
Ехошуа Ефунненинъ огълу Къалевге яхшылыкъ тиледи ве Хеврон шеэрини онъа топракъ пайы оларакъ берди.
Сонъ Ехошуа халкъны озь топракъ пайларына йиберди.
Смаил халкъкъа падишалыкънынъ бутюн акъ-укъукъларыны тарифледи, оларны китапта язды ве РАББИнинъ огюне къойды. Сонъ халкъны озь эвлерине йиберди.
Микмаста ве Бет-Эль дагъында Шаулнен берабер 2 000 адам, Биньямин топракъларында олгъан Гивада Ёнатаннен берабер даа 1 000 адам бар эди. Къалгъанларны исе о, озь эвлерине йиберди.
Элий Элкъананы ве къадыныны багъышлады ве: «РАББИден сорагъан ве РАББИге берильген бала ерине РАББИ санъа шу къадындан даа бала берсин!» – деп айтты. Сонъ олар озь эвине кеттилер.