21 – Яхшы, – деди Рахав, – айткъанынъыз киби олсун. О, оларны йиберди де, олар кетти. Рахав пенджересине къырмызы йип багълады.
Исраиль огъуллары кетип, Мусагъа ве Харунгъа РАББИ эмир эткени киби, яптылар.
Энди, ким Меним бу сёзлеримни эшитип, оларны беджерсе, озь эвини таш устюнде къургъан акъыллы адамгъа ошайджакъ.
О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
Бу топракъкъа кельгенимизде, бизни ашагъы тюшюрген пенджереге къырмызы йип багъла. Ана-бабанъны, агъа-къардашларынъызны ве бабанънынъ бутюн сой-сопларыны эвинъе топла.
Лякин сен бу ишимизни ачсанъ, сен бизни емин эттирген емининъден бош олурмыз, – дедилер.
Джасуслар кетти ве дагъгъа барып чыкъып, артларындан къувалагъанлар къайтмагъандже, анда учь кунь олдылар. Артларындан къувалагъанлар оларны бутюн ёл бою къыдырдылар, лякин тапалмадылар.