13 Бабамнен анамны, агъаларымнен таталарымны ве оларнынъ эписи якъынларыны сагъ къалдыраджагъынъызда ве джанларымызны олюмден къуртараджагъынъызда сёз беринъиз.
Бойлеликнен, мен сизге мераметлик насыл япкъан олсам, сиз де бабамнынъ эвине бойле мераметлик япаджагъынъызда РАББИнинъ огюнде манъа емин этинъиз.
– Эгер сиз ольдюрильсенъиз, бизим джанларымыз гъайып олсунлар! – дедилер бу адамлар онъа. – Сиз бизим ишимизни ачмасанъыз, РАББИ топракъны бизге бергенде, биз санъа мераметлик этип, садыкъ олурмыз.
Шеэрни ве анда олгъан бутюнини якътылар, ялынъыз кумюш, алтын, демир ве бакъыр савутларны РАББИ Эвининъ хазинесине кирсеттилер.