12 РАББИ аморлыларны Исраильнинъ огъулларына берген куню Ехошуа РАББИни чагъырып, исраиллилернинъ огюнде: – Кунеш! Гивоннынъ устюнде токъта! Ай! Аялон вадийи устюнде токъта! – деди.
Бир кунь Нер огълу Авнер, Шаул огълу Иш-Бошетнинъ аскерлерини алып, Маханаим шеэринден Гивон шеэрине кетти.
Хизкия: – Кольгеге он басамакъ огге узанмасы къолай, ёкъ, кольге он басамакъ арткъа къыскъартылсын, – деди.
Шу вакъыт Ешая РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ Ахазнынъ мердивенинден тюшкен кольгени мердивеннинъ он басамагъына къыскъартты.
Ешая онъа: – Мына санъа РАББИ айткъан сёзюни ерине кетиреджеги акъкъында алямет: кольге он басамакъ узансынмы, он басамакъ къыскъартылсынмы? – деди.
Даа онынъ огъуллары Бриа ве Шема эди. Олар Аялоннынъ къоранта башлыкълары эди. Олар Гъат сакинлерини шеэрден къувдылар.
Цора, Аялон ве Хеврон шеэрлерини къуветлештирди. Булар – Ехуда ве Биньямин къабилелеринде пекитильген шеэрлердир.
О, кунешке буюрыр, ве кунеш догъмаз, О, йылдызларны къаранлыкънен къаплай.
Эй, кунеш ве ай, Оны макътанъыз! Эй, бутюн нурлу йылдызлар, Оны макътанъыз!
О, сенинъ бутюн бахшышларынъны хатырласын, бутюнлей якъыладжакъ къурбанларынъны къабул этсин! Сэла
РАББИ Перацим дагъында олгъаны дайын тураджакъ, Гивон вадийинде олгъаны киби ачувланаджакъ, Озюнинъ меракълы, аджайип ишини япаджакъ, о вакъыттан эвель корюльмеген арекетини этеджек.
Ахазнынъ басамакъларындан он басамакъ тюшкен кольгени арткъа къайтараджагъым. Кунеш къайтты, кольге де энген он басамагъындан арткъа къайтты.
Кунешинъ энди батмайджакъ, айынъ сакъланмайджакъ, эбедий ярыгъынъ РАББИ Озю оладжакъ, агълагъан куньлеринъ битеджек.
Айны йылда, дёртюнджи йылнынъ бешинджи айында, Ехуда падишасы Цидкиянынъ падишалыгъынынъ башында, Гивон шеэринден Аззурнынъ огълу Хананья пейгъамбер РАББИнинъ Эвинде, эписи руханийлернинъ ве бутюн халкънынъ козьлери огюнде манъа бойле деди:
Мен оларнынъ огюнде аморлыларны ёкъ эттим. Олар кедр тереги къадар бойлу, эмен къадар кучьлю олсалар да, Мен тёпесинден махсулыны, тюбюнден тамырларыны къуруттым.
– О куню, – дей РАББИ-ТААЛЯ, – уйледе кунешни батыраджагъым, купе-куньдюз ер юзюни къарартаджагъым.
РАББИ исе Озюнинъ Мукъаддес Сарайында. Онынъ огюнде бутюн дюнья тынч олсун!
Учкъан окъларынънынъ нурундан, йылтырагъан мызракъларынънынъ ярыгъындан кунешнен ай озь еринде токътады.
Эй, эр тири джан, РАББИнинъ огюнде сесинъизни чыкъарманъыз! О, Озь азиз мескенинден чыкъып келе!
разылыгъыма къаршы башкъа аллаларгъа хызмет этип башласа, оларгъа, кунешке, айгъа я да бутюн кок ордусына табынса,
Шунынъ ичюн де, кокке бакъып, кунеш, ай ве йылдызларны, – бутюн кок ордусыны корьгенинен, ёлдан урулып, оларгъа бель букип, хызмет этменъиз. Алланъыз олгъан РАББИ оларны кок тюбюнде яшагъан эписи халкълар ичюн тайинледи.
Кунеш еринде токътап къалды. Ай да, халкъ озь душманларыны джезалагъандже, къыбырдамай тура эди. Бу вакъиа Адалетлилер Китабында язылгъан эди: «Кунеш кокнинъ ортасында турып, бутюн кунь боюнджа батмагъа ашыкъмай эди».
Шаалаббин, Аялон, Йитла,
Аялон шеэри этрафындаки отлакъларнен берабер ве Гъат-Риммон шеэри этрафындаки отлакъларнен берабер берильди – дёрт шеэр.
Сонъ Зевулун къабилесинден олгъан Элон ольди ве Зевулун топракъларындаки Аялонда дефн этильди.
Йылдызлар коклерден дженкке кириштилер, коклерден чыкъып, Сисеранен дженк эттилер!
Смаил РАББИни чагъырды, ве РАББИ шу куню гудюрди ве ягъмур йиберди. Халкъ РАББИден ве Смаилден пек къоркъты.
О куню халкъ фелестинлилерни Микмастан Аялонгъа къадар къувып ольдюрди ве зияде ёрулды.