7 Тек къуветли ве артыкъ джесаретли ол, къулум Муса санъа буюргъан бутюн Къанунны тут ве беджер. Къанундан не солгъа, не сагъгъа урулма, ве эписи туткъан ишлеринъ онъундан келир.
– Мына энди мен эр кес кетеджек ёлгъа кетем. Сен исе къуветли ве джесаретли ол.
Алланъ олгъан РАББИнинъ буюргъанларыны тут. Мусанынъ Къанунында язылгъаны киби, Алланынъ ёлларынен юр, Онынъ низамнамелерини, эмирлерини, укюмлерини эда эт ве шаатлыкъларыны тут. Сонъ не япсанъ да, къайда баш урсанъ да, акъылнен иш тутарсынъ.
Ёшия РАББИнинъ огюнде догъру ишлер япып яшады, бабасы Давутнынъ ёлларындан сагъгъа-солгъа бурулмайып юрди.
Эгер РАББИнинъ Исраильге Мусанен буюргъан низамнамелерини ве къарарларыны тутсанъ ве беджерсенъ, ишлеринъ онъундан келеджек. Кучьлю ве джесаретли ол, къоркъма ве рухтан тюшме.
Амма сиз кучьлю олунъыз. Сизинъ къолларынъыз кучьтен кесильмесин, ишлеринъиз ичюн сизни мукяфат беклей.
О, онъа Алладан къоркъмагъа огреткен Зекъарьянынъ куньлеринде Алланынъ истегини къыдырды. Уззия РАББИден ярдым къыдыргъанда, Алла онъа ярдым этти.
РАББИ Шейтангъа: – Къулум Эюпны корьдинъми? – деди. – Дюньяда онынъ киби адам ёкъ. Къусурсыз, догъру бир адамдыр. О, Алладан къоркъа ве яманлыкътан къача.
Сагъгъа-солгъа урулма, аягъынъны яман ёлдан узакъ тут.
Инсафлыкъ ёлундан кетем, адалет сокъакъларындан юрем.
ве бойле деди: – Къоркъма, Алла севген адам! Сенде эр шей эсен-аман олсун! Джесаретли ве кучьлю ол! О меннен лаф эткенде, мен къуветлендим ве онъа бойле дедим: – Айт, эфендим! Сен манъа кучь бердинъ.
Озь къолларыны онынъ башына къойып, РАББИ Мусагъа айткъаны киби, оны халкънынъ ёлбашчысы япты.
Бойлеликнен, мен бугунь сизге буюргъан бутюн Къанунны тутунъыз. Сонъ сиз къуветлешеджексинъиз ве барып, топракънынъ саиплери оладжакъсынъыз. Онынъ саиплери олмакъ ичюн, сиз озенни кечмектесинъиз.
Мен сизге бутюн эмир эткенимни тутып япынъыз. Онъа бир шейни къошманъыз, бир шейини де эксильтменъиз.
Мен санъа бугунь буюргъан сёзлеримден сагъгъа-солгъа урулма, башкъа аллаларнынъ пешинден кетип оларгъа хызмет этме.
Сонъ биз оларнынъ топракъларыны алып, мульк оларакъ рубенлилерге, гъадлыларгъа ве Менашше къабилесининъ ярысына бердик.
Шунынъ ичюн, бу васиетнинъ сёзлерини тутунъыз ве оларны беджеринъиз. Сонъ эписи япкъан ишлеринъиз онъундан келеджек.
Сонъ Муса Ехошуаны чагъырып, бутюн Исраильнинъ огюнде онъа шай деди: – Къуветли ве джесаретли ол. Сен бу халкънен, РАББИ деделеринъе бермеге ант эткен топракъкъа кирип, оны оларгъа пайлаштыраджакъсынъ.
Сизге эмир эткенлериме бир шей къошманъыз, бир шейни де эксильтменъиз. Лякин мен сизге буюргъан, Алланъыз олгъан РАББИнинъ эмирлерини тутунъыз.
Сакъынынъыз, РАББИ-Таалянъыз эмир эткени киби, айны шу шейни япынъыз. Не онъгъа, не де солгъа айланмайып,
РАББИнинъ къулу Муса кечинген сонъ, РАББИ Мусанынъ ярдымджысына Нун огълу Ехошуагъа бойле деди:
Бу Теврат китабынынъ сёзлери даима агъзынъда олсун. Бу китапны гедже-куньдюз огрен ве анда язылгъаннынъ эписини тыпкъы-тыпкъына беджер. Сонъ ишлеринъ онъундан келир, ве эр ишке акъылнен янашарсынъ.
Мен санъа эмир этем: къуветли ве джесаретли ол, къоркъма, отюнъ патламасын. Къайда бармасанъ, Алланъ олгъан РАББИ сенинъ эр баргъан еринъде янынъда оладжакъ.
РАББИ Мусагъа буюргъаны киби, Муса Ехошуагъа ойле де буюрды, Ехошуа исе тамам ойле де япты. О, РАББИ Мусагъа буюргъанындан бир сёз къачырмады.
Онынъ ичюн пек джесюр олунъыз! Мусанынъ Теврат китабында язылгъан эр шейни тутып, бутюнлей беджеринъиз, ондан сагъгъа-солгъа урулманъыз.