15 Ачлыкъта Сен оларгъа коклерден отьмек бердинъ, сувсузлыкъта къаядан сув чыкъарып бердинъ. Оларгъа бир топракъ бермеге ант эткен эдинъ ве оны тартып алмагъа оларгъа эмир эттинъ.
Амма Ибрам Содом падишасына бойле деди: – РАББИге, Юдже Аллагъа, коклернинъ ве ернинъ Яратыджысына къолумны котерип,
Оларны огретмек ичюн, Озюнънинъ Мукъаддес Рухунъны бердинъ, агъызларындан маннаны тартып алмадынъ, олар сувсагъанда, Сен оларгъа сув бердинъ.
Джанымны олюмден, козьлеримни яштан, аякъларымны таймакътан Сен къуртардынъ, я РАББИм!
РАББИ Мусагъа: – Иште, Мен сизлерге коктен отьмекни ягъмур дайын ягъдырырым. Халкъ эр кунь чыкъып, оны кунюне еткени къадар джыйсын. Мен оларны сынайым, Къануныма коре бойсунып, яшайджакълармы?
Анда халкъ сувсай эди ве Мусагъа къаршы шикяетленип: – Бизни Мысырдан неге алып чыкътынъ? Бизни, балаларымызны ве сюрюлеримизни сувсузлыкътан ольдюрмек ичюн алып чыкътынъмы? – дей эди.
Иште, Мен алдынъа Хоревдеки къая устюнде турарым. Сен къаягъа урарсынъ, ве ондан сув чыкъар. Оны халкъ ичер, – деди. Исраиль акъсакъалларынынъ козьлери огюнде Муса ойле де япты.
Мен сизни Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа бермеге емин эткен топракъкъа кирсетирим ве оны мулькюнъиз этип, сизге берерим. Мен – РАББИм».
РАББИ оларны сахрадан кечиргенде, сувсузлыкънен чекиштирмеди, оларгъа къаядан сувны чыкъарды, къаяны ярды да, сувлар фышкъырды.
Олар келип, топракънынъ сабылары олдылар, амма Сенинъ сёзюнъни динълемедилер, Къанунынъа коре арекет этмедилер, Сен оларгъа буюргъан шейлерни беджермедилер, ве Сен бутюн бу беляларны башларына тюшюрдинъ.
Бундан гъайры Мен къолумны котерип, сахрада ант эттим ки, олар ичюн сайлангъан, сютнен бал акъкъан энъ гузель топракъкъа оларны алып кирмейджегим.
Мен къолумны котерип сизни ерлештирмеге ант эткен топракъкъа кимсе кирмейджек. Анда тек Ефунненинъ огълу Къалев ве Нуннынъ огълу Ехошуа киреджек.
Бакъынъыз, РАББИ-Таалянъыз бу топракъны огюнъизге къойды. Энди, баба-деделеринъизнинъ Алласы олгъан РАББИ сизге айткъаны киби, онынъ саиплери олунъыз. Къоркъманъыз ве рухтан тюшменъиз!» – дедим.
Бакъынъыз, Мен бу топракъны энди сизге бердим. РАББИ бу ерлерни Ибраим, Исхакъ ве Якъуп деделеринъизге ве оларнынъ эвлятларына бермеге ант этти. Барынъыз да, оларнынъ саиплери олунъыз.
РАББИ сизни юваш юрекли этти, ачлыкънен къыйнады ве не сиз, не деделеринъиз бильген маннагъа тойдурды. О, сизге косьтермеге истеди ки, яшамакъ ичюн адамгъа ялынъыз аш ашамакъ етерли дегиль, онъа РАББИнинъ агъзындан чыкъкъан эр сёз керек.