6 Огъул бабасыны урьмет этмей, къыз – анасына къаршы, келин – къайнанасына къаршы чыкъа. Инсаннынъ къорантасы – онынъ душманларыдыр.
Сен сувлар дайын къутургъан оласынъ. Эндиден сонъ энъ буюк олмайджакъсынъ, чюнки сен бабанънынъ тёшегинде яттынъ ве тёшегини арамладынъ.
Давут Авишайгъа ве хызметчилерине даа бойле деди: – Эгер менден догъгъан догъмуш огълум мени ольдюрмеге истесе, биньяминли адамдан не къыдырасынъ? Оны озь башына къалдырынъыз, сёгюне берсин. Буны онъа РАББИ эмир этти.
Куньдюз РАББИ Озь буюк севгисини косьтерир, гедже Онынъ йыры манъа келир, меним дувам исе аятымнынъ Алласына кетер.
Ойле несиль бар ки, бабасыны къаргъар, озь анасына да яхшылыкъ тилемез.
Бабасыны мыскъыллагъан ве анасынынъ сёзюни динълемеген адамнынъ козюни вадийдеки къаргъалар чокъуп чыкъараджакъ, о, къартал балаларына аш олур.
Халкъ арасында бири-бирини къыйнайджакъ, эр бири къомшусына яманлыкъ этеджек. Яш огълан – къарт адамнынъ огюнде, урьметсиз адам мырзанынъ огюнде бурун котереджек.
Ордулар РАББИсининъ хышымы ер юзюни атеш киби сарды, халкъ атешке аш ерине олды, агъа къардашыны аджымай.
Эм агъа-къардашларынъ, эм бабанънынъ эви санъа хаинлик япалар, артынъдан юксек сеснен къычыралар. Санъа яхшы шейлер айтсалар биле, инанма.
Этрафымда чокъ лафларны эшиттим, орталыкъны къоркъу къаплады. «Оны чакъынъыз! Эр кеске айтып берсинлер», – дейлер. Меннен муаббет яшагъанларнынъ эписи энди абынгъанымны беклеп отуралар; «Бельки, алданаджакъ да, сонъ оны енъип, джезалармыз», – дейлер.
– Эр кес достундан сакъынсын, къардашларынынъ ич бирине ишанмасын; эр къардаш башкъасына къапкъан къоя, эр дост башкъасыны яманлай.
Сенинъ ичинъде анасы-бабасыны урьмет этмейлер, башкъа халкълардан олгъанларны чекиштирелер, оксюз балаларны ве тул апайларны хорлайлар.
Сеннен бирлик япкъанларнынъ эписи сени топрагъынъдан къуваджакълар. Сеннен дост олып яшагъанлар сени алдатаджакъ ве енъеджеклер. Сенинъ отьмегинъни ашагъанлар сени ураджакъ. Бунынъ не себептен олгъаныны бир кимсе анъламаз.
Агъасы – къардашыны, бабасы – огълуны олюмге береджеклер. Балалар озь ана-бабаларына къаршы баш котерип, оларны ольдюреджеклер.
О исе, джевап къайтарып: – Меннен чанакъкъа къолундаки питесини батыргъан адам Мени сатаджакъ.
Баба – огълуна къаршы, огълу – бабасына къаршы, ана – къызына къаршы, къызы – анасына къаршы, къайнана – келинине къаршы, келин – къайнанасына къаршы оладжакълар, – деди.
Ана-бабаларынъыз, агъа-къардашларынъыз, достларынъыз ве сой-сопларынъыз сизни сатаджакълар, базыларынъызны исе ольдюреджеклер.
Мен эпинъиз акъкъында айтмайым, – девам этти Иса. – Мен сайлагъан адамларымны билем. Лякин отьмегимни ашагъан адамнынъ Манъа къаршы табаныны котергени акъкъында Языда язылгъан сёзлер беджерильмек керек.