– Энди оларны тутмагъа чокътан-чокъ балыкъчыларны ёллайым, – дей РАББИ. – Сонъ чокътан-чокъ авджыларны ёлларым да, оларны эр дагъдан, эр байырдан, эр къаянынъ чатлакъларындан къуваларлар.
Сенде яшагъанлар къан тёкмек ичюн, къапарларны берелер. Сен файдасы ичюн пара бересинъ, пара бергенде, фаиз истейсинъ, якъынынъны зорлап, ондан акъча тутып аласынъ. Мени исе сен къалдырдынъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Бу ерде яшагъанларны башкъа аджымайджагъым, – дей РАББИ. – Мына, Мен эр кесни якъын адамнынъ ве падишанынъ къолуна береджегим. Олар мемлекетни хорлайджакъ, Мен исе оларны оларнынъ къолундан къуртармайджагъым.