Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Микъа 7:14 - Мукъаддес Китап

14 Я РАББИ, Озь халкъынъа падиша таягъынен чобанлыкъ яп, Къармел дагъларында айры яшагъанларны, сенинъ мулькюнъ олгъан къойларынъны бакъ. Эвель-эзель олгъаны киби, олар Башан ве Гиладда отласынлар.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Микъа 7:14
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ярамай шейни козюм огюне кетирмейджегим, мен джинает ишинден нефретленем, бойле шей манъа япышмаз.


Я РАББИ, коклерни ярып, ашагъы тюш, дагъларгъа тийип, олардан тютюн чыкъар!


РАББИнинъ сеси буюк тереклерни бурып ташлай, орманларны чыплакълаштыра. Онынъ Сарайында исе эр шей Онынъ шуретини бильдире.


Эй, халкъ къабилелери, РАББИни алгъышланъыз, РАББИнинъ шурети ве къудретини алгъышланъыз!


Сен бизнен бармасанъ, менден ве исраиллилерден мемнюн олгъанынъны адамлар насыл билирлер? Амма, бизнен барсанъ, мен ве Сенинъ халкъынъ ер юзюндеки халкълардан фаркълы олурмыз.


– Ах, не гузельсинъ, ярем, ах, не гузель! Зулюфлеринъ тюбюндеки козьлеринъ гогерджин козьлери киби назик. Сачларынъ Гилад дагъындан тюшип кельген эчкилер киби къара.


О куню буюк бору чаладжакъ ве Ашшур топрагъында гъайып олгъанлар ве Мысыр топрагъына сюргюн этильгенлер къайтаджакъ, Ерусалимдеки азиз дагъ устюнде РАББИге ибадет этеджеклер.


Аджайип чечекленип къуванаджакъ, къуванчнен къычырып шенъленеджек. Ливан шурети онынъ оладжакъ, Къармел дагъларынынъ ве Шарон тегизлигининъ дюльберлиги онъа бериледжек. Олар РАББИнинъ шуретини, Алламызнынъ дюльберлигини кореджеклер.


Къулларынънен Раббини ашаладынъ ве: «Чокътан-чокъ арабаларымнен дагъларнынъ тёпесине, Ливаннынъ къаяларына чыкътым, юксек кедр тереклерини кестим, энъ яхшы кипарислерини кестим. Онынъ энъ юксек тёпелерине кельдим, багъынынъ гурь ерине кирдим.


Чобан айванларны бакъкъаны киби, о, адамларны бакъаджакъ: къозуларны къолунен топлайджакъ, оларны багърына басаджакъ, ана-къойларны зорламайып алып кетеджек.


Ачлыкъ чекмейджеклер, сувсамайджакълар, оларны сыджакънен кунь къырмайджакъ. Оларны Аджыгъан оларгъа ёл косьтереджек, сув чокъракъларына алып келеджек.


Мени къыдыргъан халкъым Шарон еринде къой-эчкилерини отлатаджакъ, туварлары Акъор вадийинде раатланаджакъ.


Турунъыз, эсен-аман, гъамсыз-къасеветсиз яшагъан халкъкъа къаршы чыкъынъыз, – дей РАББИ. – Оларнынъ не къапулары, не килитлери бар, олар озьлери яшайлар.


Ерусалим беля вакътында, азап чеккен куньлеринде эвель куньлериндеки байлыгъыны хатырлады; лякин душманлар халкъны енъдилер, халкъкъа кимсе ярдым этмеди; душманлар шеэрге бакъалар, харап олгъанындан кулелер.


Я РАББИ, бизни бутюнлей терк эткен олсанъ да, бизге къарардан зияде ачувлангъан олсанъ да, эвель куньлеримизни къайтар, бизни Озюнъе чевир, ве биз къайтармыз.


Адамларнынъ ве айванларнынъ сайысыны чокълаштыраджагъым, олар берекетли оладжакъ, сайысы артаджакъ. Эвельде олгъаны киби, топрагъынъыз адам толу оладжакъ. Сизге эвелькисинден даа да чокъ яхшылыкъ япаджагъым. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз.


Туварларнынъ ве къой-эчкилернинъ онда бир пайы – чобаннынъ таягъы тюбюнде кечкен эр бир онуджы айван РАББИге азиз бахшыш олсун.


– О куню йыкъыкъ эвге ошагъан Давутнынъ падишалыгъыны Мен янъыдан тиклейджегим, диварларыны тюзетеджегим, йыкъылгъан ерлерни янъыдан къураджагъым, оны эски замандаки киби япаджагъым.


Негевде яшагъан халкъ Исавнынъ дагъларыны тартып аладжакъ, Шефелада яшагъанлар Фелестин топрагъыны запт этеджек. Олар Эфраим ве Самарие топракъларыны басып аладжакълар. Биньямин Гиладнынъ сабысы оладжакъ.


О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.


Къалгъан исраиллилер акъсызлыкъ этмейджек, ялан айтмайджакъ, оларнынъ арасында алдаткъан агъыз олмайджакъ. Олар, къойлар киби, тынч-аман яшайджакълар ве раатланаджакълар; оларны раатсызлагъан бири олмайджакъ.


Мен оларны Мысырдан алып къайтараджагъым, Ашшурдан топлайджагъым, оларны Гилад топрагъына ве Ливангъа алып кетиреджегим, лякин оларгъа мында да еткендже ер тапылмайджакъ.


Соймакъ ичюн айырылгъан, керчектен де заваллы къойларнынъ чобаны олдым. Озюме эки таякъ алдым, бирини – Мерамет деп, башкъасыны – Бирлик деп адландырдым. Оларнынъ ярдымынен къойларны бакътым.


О заман, къадимий куньлерде, кечмиш йылларда олгъаны киби, РАББИ Ехудада ве Ерусалимде кетирильген бахшышлардан разы оладжакъ.


Мен оларны къаяларнынъ тёпесинден корем, оларгъа байырлардан бакъам. Иште, олар айры яшайлар, башкъа миллетлер киби дегиллер.


Рубен ве Гъад огъулларынынъ пек чокъ сюрюлери бар эди. Олар Язер ве Гилад топракъларында сюрюлерни бакъмакъ ичюн ер олгъаныны корьдилер.


Исраиль джемаатынынъ огюнде РАББИ бойсундыргъан топракълары – сюрюлер ичюн келишкен топракълар, къулларынъызда исе сюрюлер бар, – дедилер.


«Сен де, Вифлеем, Ехуда топрагъы, Ехуданынъ баш шеэрлеринден эксик дегильсинъ. Сенинъ ичинъден Башлыкъ чыкъаджакъ. О, Меним Исраиль халкъыма чобанлыкъ япаджакъ».


Мен бу дюньядан олмагъаным киби, олар да бу дюньядан дегиллер.


Исраиль хавфсыз яшай, Якъуп янъгъызлыкъта ашлыкъ ве шарапкъа толу топрагъында тура, ве коклерден онъа чыкълар тюшелер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ