Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Микъа 4:1 - Мукъаддес Китап

1 Сонъки куньлерде РАББИнинъ Эви тургъан дагъ дагъларнынъ башы оладжакъ, байырлардан юксек котериледжек, ве онъа тараф халкълар, озенлер киби, акъып келеджеклер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Микъа 4:1
53 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Якъуп огъулларыны чагъырып, бойле деди: – Топлашынъыз, сизлернен келеджекте не оладжагъыны сизге хабер этеджегим.


Ехуданынъ къолундан акимиет таягъы тюшмез, аякъларынынъ янындан акимдарнынъ таягъы кетмез. Сонъ Шило келеджек, ве халкълар онъа боюн эгеджеклер.


РАББИнинъ ишлери – шанлы-шуретлидир, Онынъ адалети – эбедийдир.


Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ зебуры.


О куню буюк бору чаладжакъ ве Ашшур топрагъында гъайып олгъанлар ве Мысыр топрагъына сюргюн этильгенлер къайтаджакъ, Ерусалимдеки азиз дагъ устюнде РАББИге ибадет этеджеклер.


Шималь тарафына: «Бер!» – айтаджагъым; дженюпке: «Токътатма! Огъулларымны узакътан, къызларымны ернинъ кенарындан кетир, – дейджегим.


– Сен – Меним къулумсынъ, Якъупнынъ къабилелерини гъайрыдан тиклейджексинъ, Исраильнинъ къалгъанларыны къайтараджакъсынъ. Бундан гъайры, миллетлер ичюн бир ярыкъ оладжакъсынъ, сенинъ ярдымынънен дюньянынъ кенарларында яшагъанларны къуртараджагъым.


– Чадырынънынъ ерини кенълештир, яшагъан еринънинъ перделерини узат, утанма, йиплеринъни узат, къазыкъларынъны пекит.


азиз дагъыма алып кетиреджегим, Ибадет Эвимде къувандыраджагъым, бутюнлей якъыладжакъ ве башкъа къурбанлар къурбан еринде къабул этиледжек; Эвиме «Бутюн халкълар ичюн Ибадет Эви» дейджеклер.


– Я РАББИ! Сен меним кучюмсинъ, беля куню мени къорчалайсынъ ве сакълайсынъ. Дюньянынъ кенарларындан Санъа халкълар келип: «Деделеримиз бизге къалдыргъанлары – ялынъыз яланлар, бош шейлер ве файдасыз путлар, – дейджеклер.


– Ехуда падишасы Хизкиянынъ куньлеринде морешетли Микъа пейгъамберлик этип, бутюн Ехуда халкъына бойле деди: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Сион дагъы, тарла киби, сюрюледжектир, Ерусалим таш обасына чевириледжектир, бу Эв тургъан дагъ да орман байыры оладжакътыр!»


О заман Ерусалимге «РАББИнинъ тахты» дейджеклер. Эписи халкълар РАББИнинъ Намы ичюн Ерусалимде топланаджакълар, яман юреклерининъ инатлыгъына коре бир даа арекет этмейджеклер.


Олар келеджек, Сионнынъ тёпесинде къуванчнен къычыраджакъ, РАББИнинъ къысметине: богъдайгъа, янъы шарапкъа, тазе зейтюн ягъына, къозуларгъа ве бузавларгъа къуванаджакълар. Джанлары сувгъа тойгъан багъчаларгъа ошайджакъ, бир даа хор олмайджакълар.


Амма сонъки куньлерде Моавны эсирликтен къайтараджагъым, – дей РАББИ. Моав акъкъында къарарнынъ сонъу.


Сен Исраильге, Меним халкъыма къаршы, ерни къапаткъан булут киби, бастырып келеджексинъ. Сонъки куньлерде, Гог, Мен сени топрагъыма алып кетиреджегим. Халкъларнынъ козю огюнде Мен мукъаддеслигимни сен аркъалы косьтергенимде, халкълар Мени билирлер.


Меним руямда Алла мени Исраиль топрагъына кетирди ве пек юксек бир дагънынъ тёпесине къойды. Дагънынъ дженюбий этегинде шеэрге ошагъан биналар бар эди.


Мына Сарайнынъ къануны: дагъ тёпесинден этеклерине къадар бутюн ерлер – улу азизликтир. Сарай акъкъында къанун будыр.


Шимди исе сонъки куньлерде халкъынънен не оладжагъыны санъа бильдирмеге кельдим. Сен корьген руя келеджек куньлер акъкъындадыр.


Амма коклерде сырларны ачкъан Алла бардыр. О санъа, Невукъаднеццар падиша, ахыр заманда не оладжагъыны ачты.


О заман демир, чамур, бакъыр, кумюш ве алтын, – эписи бирден чиль-парча олдылар ве яз арманнынъ тозуна чевирильдилер. Оларны ель алып кетти. Олардан из биле къалмады. Путны парлагъан таш исе балабан дагъ олып, бутюн ер юзюни къаплады.


О падишалыкъларнынъ заманларында Коклердеки Алла эбедиен йыкъылмайджакъ падишалыкъ къураджакътыр. Бу падишалыкъ башкъа халкъкъа кечмейджектир. О, эписи падишалыкъларны йыкъып гъайып этеджек, озю исе эбедий тураджакътыр.


Онъа акимиет, урьмет ве падишалыкъ берильди. Бутюн халкълар, миллетлер ве тиллер онъа ибадет эттилер. Онынъ акимиети – ич битмейджек эбедий бир акимиеттир, ве падишалыгъы – ич йыкъылмайджакъ бир падишалыкътыр.


Олардан сонъ Юдже Алланынъ азизлери падишалыкъны аладжакъ ве эбедиен падишалыкъны тутаджакълар.


Лякин эвель-эзельден Бар Олгъан, Юдже Алла пейда олды ве Озь азизлерини адалетнен къорчалады, ве падишалыкъ азизлернинъ къолуна кечти.


О вакъыт Юдже Алла Озь азиз халкъына падишалыкъ япмагъа кучюни береджек, ве олар бутюн ер юзюндеки падишалыкъларнынъ устюнде акимиетнен ве улулыкънен падишалыкъ этеджек. Онынъ падишалыгъы эбедий оладжакъ, ве бутюн акимиетлер онъа бойсунып хызмет этеджеклер.


Бундан сонъ Исраиль огъуллары къайтаджакъ ве РАББИни, оларнынъ Алласыны, эм де Давут падишасыны къыдыраджакълар. Олар РАББИден къоркъаджакълар ве сонъки куньлериндеки Онынъ эйилигини буюк урьмет этеджеклер.


Шунынъ ичюн сизлер себебинден Сион, тарла киби, сюрюледжек, Ерусалим чёплюк обасына чевириледжек, РАББИнинъ Эви тургъан дагъны орманлар басаджакъ.


Бутюн бу топракъ Гевадан башлап, Ерусалимнинъ дженюбиндеки Риммонгъа къадар тегизлик киби оладжакъ. Ерусалим исе озь еринде юксек тураджакъ. Биньямин Къапусындан Биринджи Къапугъа, Коше Къапусына, Хананел Къуллесинден падишанынъ юзюм басылгъан ерлерине къадар адамлар яшайджакъ.


– О куню чокъ халкълар РАББИге къошуладжакъ ве Меним халкъым оладжакъ. О заман Мен аранъызда яшайджагъым. О вакъыт сиз Ордуларнынъ РАББИси мени ёллагъаныны биледжексинъиз.


РАББИ бойле дей: – Мен Сионгъа къайтаджагъым ве Ерусалим ичинде яшайджагъым. Ерусалимге «Акъикъат шеэри» дейджеклер, Ордулар РАББИсининъ дагъы «Азиз дагъ» деп адланаджакъ.


Кунь догъгъан тарафындан кунь баткъан тарафынадже Меним Адым халкълар арасында буюк оладжакъ! Эр ерде Меним Адыма къокъулы отларны якъаджакълар, элял бахшышларны кетиреджеклер. Халкълар арасында Меним Адым азиз оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.


Бу сонъки куньлерде исе О, бизге Озь сёзлерини Огълунынъ ярдымынен айта эди. Алла дюньядаки эр шейни Озь Огълунен яратып, Онъа бутюн барлыкъны мирас оларакъ берген.


Башта шуны билинъиз: сонъки куньлерде озь истеклерининъ артындан юрген юзьсюз мыскъылджылар пейда оладжакъ.


Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.


Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.


О вакъыт мен тахтларны ве тахтта отургъанларны корьдим. Оларгъа суд этмек акъкъы берильген эди. Иса акъкъында хаберни ве Алланынъ Сёзюни даркъаткъаны ичюн башлары кесильгенлернинъ джанларыны да корьдим. Олар айвангъа ве онынъ путуна ибадет этмеген, манълайларына ве къолларына онынъ тамгъасыны къабул этмегенлер. Олар тирилип, Месихнен бинъ йыл падишалыкъ эттилер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ